Tegoroczny sezon szosowy chyli się ku końcowi, a to oznacza tylko jedno – początek ścigania w przełajach. Błotne wyścigi pod egidą Międzynarodowej Unii Kolarskiej odbywają się już od września, ale dopiero w ten weekend rozpoczną się dwa, z perspektywy polskiego kibica, najważniejsze cykle zmagań – Puchar Świata i Puchar Polski. Z tej okazji zapraszamy do naszego „przewodnika przełajowego po sezonie 2022/23”, dzięki któremu dowiecie się o najważniejszych transferach, kalendarzu wyścigów, a także wielu innych ważnych informacjach.
Start sezonu
Sezon przełajowy na dobre wystartuje w ten weekend – w niedzielę rozegrane zostaną bowiem pierwsze zawody z cyklu Pucharu Świata. Podobnie jak przed rokiem, najbardziej prestiżową serię zmagań UCI zainaugurują wyścigi w Stanach Zjednoczonych – pierwszy z nich, w Waterloo, odbędzie się w najbliższą niedzielę. Na starcie pierwszej odsłony przełajowego Pucharu Świata zobaczymy wiele gwiazd tej dyscypliny, w tym: mistrzynię Europy Lucindę Brand (Baloise Trek Lions), Ceylin del Carmen Alvarado (Alpecin-Deceuninck), Fem van Empel, Denise Betsemę (Pauwels Sauzen-Bingoal), a wśród mężczyzn: Eliego Iserbyta, Michaela Vanthourenhota (Pauwels Sauzen-Bingoal) czy aktualnego mistrza Europy, Larsa van der Haara (Baloise Trek Lions).
W pierwszej rundzie Pucharu Świata w kolarstwie przełajowym zabraknie jednak mistrzyni świata – Marianne Vos (Jumbo-Visma) – a także największych nazwisk męskich przełajów, na które, jak zwykle, trzeba będzie jeszcze trochę poczekać. Właściciel tęczowej koszulki – Tom Pidcock (INEOS Grenadiers) – oraz Wout van Aert (Jumbo-Visma) jeszcze niedawno odpoczywali na wakacjach po intensywnym sezonie szosowym, natomiast Mathieu van der Poel (Alpecin-Deceuninck) po swoich australijskich wybrykach wrócił do Europy i już w najbliższą niedzielę weźmie udział w mistrzostwach świata w kolarstwie gravelowym, które zostaną rozegrane we Włoszech.
Holender, przed kilkoma tygodniami, w rozmowie z rodzimymi mediami przyznał, że będzie chciał w tym roku wystartować w co najmniej 10 wyścigach. Mathieu van der Poel może być szczególnie zmotywowany, by wrócić na najwyższy poziom po nieudanym, ostatnim sezonie. Dodatkowym czynnikiem napędzającym holenderskiego zawodnika może być fakt, iż tegoroczne mistrzostwa świata zostaną rozegrane w Hoogerheide, na trasie ojca kolarza Alpecin-Deceuninck, Adrie van der Poela. Niejednokrotnie Mathieu van der Poel udowadniał, że czuje się tam jak ryba w wodzie – aż pięciokrotnie triumfował w Hoogerheide w zawodach Pucharu Świata elity!
Nie wszyscy odpoczywają
W przeciwieństwie do wyżej wymienionych zawodników, a także innych kolarzy i kolarek, które zdecydowały się na późniejsze rozpoczęcie sezonu, wielu sportowców ma już za sobą liczne starty w przełajach tej jesieni. W Europie rozgrywane były między innymi wyścigi w Niemczech, Hiszpanii, Szwajcarii, Czechach, a także Belgii, gdzie zawodniczki i zawodnicy rywalizowali w ramach cyklu Exact Cross, dawnego Ethias Cross. Dotychczas w belgijskich wyścigach najlepiej prezentowali się Michael Vanthourenhout i Fem van Empel, wygrywając po dwie rundy serii.
Za Oceanem Atlantyckim kibicom wiele emocji dostarcza cykl USCX Cyclocross Series, zmierzający już ku końcowi. W rywalizacji mężczyzn bezkonkurencyjny jest Vincent Bastaens (Spits CX Team), który wygrał aż 5 na 6 wyścigów. Wśród kobiet o jeden triumf mniej zanotowała natomiast Annemarie Worst (777).
Niektórzy zawodnicy zanim na dobre rozpoczęli sezon, musieli go przerwać. W takiej sytuacji znajduje się między innymi Corne van Kessel. Holender z Tormans Cyclo Cross Team w tym sezonie wystartował w dwóch wyścigach z cyklu Exact Cross – zmagania w Meulebeke zakończył nawet na piątej pozycji. Doznał on jednak kraksy na treningu, wskutek której złamał obojczyk. Jak podaje WielerFlits.nl, Van Kessel będzie musiał pauzować przez co najmniej 4 tygodnie. Jest to dla niego o tyle niefortunne, że obecnie poszukuje on drużyny bądź indywidualnego sponsora na przyszły sezon, a kontuzja i brak startów z pewnością mu tego nie ułatwi.
Wielu zawodników i zawodniczek, w przeciwieństwie do Holendra, znalazło już nowych pracodawców na bieżący sezon bądź przyszły rok.
Transfery, transfery…
Jak co roku, w przełajowym off-seasonie doszło do wielu zmian kadrowych, do których trzeba będzie przyzwyczaić się przez kilka pierwszych wyścigów. Jednym z największych transferów tego lata było przejście Laurensa Sweecka z Pauwels Sauzen – Bingoal do Crelan–Fristads, dawnego IKO-Crelan, gdzie będzie się ścigał wraz mistrzem świata orlików – Joranem Wyseure (wcześniej Tormans Cyclo Cross Team), a także największą gwiazdą ekipy, Sanne Cant. Mistrzyni Belgii potwierdziła, że będzie ścigać się w niej co najmniej do końca 2025 roku.
Razem z Joranem Wyseure, barwy zmienił Emiel Verstrynge – mistrz Belgii i wicemistrz świata orlików – którego również w tym sezonie zobaczymy w koszulce Crelan-Fristads.
Nieuw shirt Crelan-Fristads CX Team pic.twitter.com/LMKSKscLBQ
— Nico Dick (@NicoDick) September 16, 2022
Do zmian – nie tak dużych, ale za to bardzo głośnych – doszło też w szeregach Baloise Trek Lions. Ekipa za porozumieniem stron rozwiązała kontrakt z Toonem Aertsem, który w styczniu tego roku uzyskał pozytywny wynik testu antydopingowego. Mimo tego, Belg wciąż czeka na wynik śledztwa Międzynarodowej Unii Kolarskiej i cały czas trenuje, licząc, że sprawa jak najszybciej się wyjaśni, a on zdoła wrócić do rywalizacji.
Jak informował belgijski portal HLN, Toon Aerts – na wypadek dodatkowych badań – nie ściął włosów od pobrania feralnej próbki. Dziennikarze dodali też, że zakazany letrozol wykryty w próbce moczu, miał przypadkowo znaleźć się w koktajlu regeneracyjnym Belga.
Odejście Toona Aertsa nie jest jedyną zmianą w formacji Baloise Trek Lions. Od tego sezonu dołączy do niej David Haverdings – aktualny mistrz świata juniorów, który stawia obecnie pierwsze kroki w zawodowym kolarstwie. Barwy zmieniła też jego rodaczka – Lauren Molengraaf – która w mistrzostwach świata w Fayetteville w tej samej kategorii zajęła trzecią pozycję. Teraz, w swoim ostatnim roku ścigania wśród juniorek, Holenderka będzie ścigała się w Tormans Cyclo Cross Team.
Niektórzy kolarze postawili w tym sezonie na finansowanie nie przez ekipę, a prywatnego sponsora. Takie decyzje podjęli między innymi Diether Sweeck – brat Laurensa – a także Vincent Baestaens, który rywalizuje w ramach swojego „zespołu” – Spits CX Team – i jak na razie idzie mu to całkiem dobrze.
Jeśli chodzi o kobiety, największymi transferami wydają się ruchy szosowego EF Education-TIBCO-SVB. Od tego sezonu w barwach amerykańskiego zespołu będą ścigać się mistrzyni Stanów Zjednoczonych elity – Clara Honsinger – a także niesamowita Zoe Backstedt. Brytyjka niedawno sięgnęła po podwójne mistrzostwo świata na szosie wśród juniorek. W przełajach, w tej samej kategorii wiekowej tęczową koszulkę zdobyła w ubiegłym sezonie, jednak nie będzie miała okazji zaprezentować jej w najbliższych miesiącach – od tego roku będzie bowiem rywalizować już jako pełnoprawna orliczka.
Nie można zapomnieć też o naszym podwórku – w sierpniu polską ekipę ATOM Deweloper Posciellux.pl Wrocław zasiliła Nikola Bajgerova, która w przełajach będzie ścigać się u boku mistrzyni Polski elity i orliczek – Dominiki Włodarczyk. Czeszka na swoim koncie ma wiele wartościowych wyników – w ubiegłym roku między innymi zwyciężyła w polskim Bryksy Cross, rozgrywanym w Gościęcinie, a także zdobyła brązowy medal mistrzostw krajowych w elicie.
Wyświetl ten post na Instagramie
Składy zespołów przełajowych na sezon 2022/23 można znaleźć na stronie Międzynarodowej Unii Kolarskiej oraz Cyclocross24.com.
Kolarze i kolarki szosowo-przełajowe zmieniają ekipy
Oprócz zawodników i zawodniczek, których głównym celem w roku są zmagania przełajowe, ekipy zmieniło też spore grono kolarzy i kolarek, łączących szosę z innymi kolarskimi dyscyplinami.
Wśród nich jest między innymi Silvia Persico – aktualna mistrzyni Włoch w elicie i trzecia zawodniczka ubiegłorocznych mistrzostw świata w Fayetteville. W tym roku, w barwach Valcar – Travel & Service, znakomicie prezentowała się też na szosie, wygrywając etap i klasyfikację punktową Ceratizit Challenge by La Vuelta, a także plasując się w czołówkach Giro d’Italia Donne i Tour de France Femmes. Przed dwoma tygodniami sięgnęła też po brąz wyścigu ze startu wspólnego o mistrzostwo świata w australijskim Wollongong. Włoszka od 1 stycznia będzie zawodniczką worldteamowej formacji UAE Team ADQ.
W 2023 roku w innym trykocie będziemy oglądać też Fem van Empel – jedną z najbardziej utalentowanych zawodniczek na świecie. Holenderka w tym roku wygrała już dwa wyścigi z cyklu Exact Cross w elicie, a ubiegły sezon zakończyła z dwoma zwycięstwami i brązowym medalem mistrzostw świata U23 na koncie. Na przełomie 2022 i 2023 roku zmieni ona pracodawcę z Pauwels Sauzen-Bingoal na Team Jumbo-Visma – w żółto-czarnych barwach będzie rywalizować zarówno w przełajach, jak i w MTB i na szosie.
Do korzeni wraca natomiast Joris Nieuwenhuis. Były mistrz świata orlików w kolarstwie przełajowym po 4-letniej przygodzie z Team DSM (wcześniej Team Sunweb) zdecydował o „powrocie do swojej pierwszej miłości” i dołączył do zespołu Svena Nysa – Baloise Trek Lions – w którym skupi się głównie właśnie na startach w przełajach.
🖊️ Transfer news: 🇳🇱 Joris Nieuwenhuis leaves Team DSM and the WorldTour behind him and will fully focus on cyclocross again at Baloise Trek Lions. 💪
"This year I gradually felt that I wanted to make the switch back to cyclocross – my first love."https://t.co/VXkusahqmL pic.twitter.com/szWmtXvTff
— Cyclocross24.com (@cyclocross24) September 30, 2022
Należy zwrócić też uwagę na transfer doświadczonego Zdenka Štybara, który po 12 latach spędzonych w zespole Quick-Step Alpha Vinyl (trafił do Team BikeExchange – Jayco. Nie wiadomo jednak, czy wielokrotny mistrz świata w elicie i U23 stanie tej zimy na starcie przełajowego wyścigu. To samo tyczy się też Tima Merliera, który do 2025 roku będzie reprezentował barwy Soudal – Quick-Step. W ostatnich latach Belg ścigał się w ekipie Alpecin-Deceuninck.
Kalendarz najważniejszych imprez
Zmagania w przełajach dostarczą nam w szosowym off-seasonie wiele emocji – praktycznie w każdym tygodniu przez kilka najbliższych miesięcy rozgrywane będą ciekawe z perspektywy kibica wyścigi. Mistrzostwa świata odbędą się w tym sezonie w holenderskim Hoogerheide, w dniach 4-5 lutego. Tradycyjnie, na początku listopada (5-6.11) zostaną zorganizowane mistrzostwa Europy – zawodnicy i zawodniczki tym razem będą walczyli o medale na słynnej trasie wokół Cytadeli w Namur. Jeśli chodzi zaś o krajowy czempionat – odbędzie się on w dniach 14-15 stycznia w Zielonej Górze.
W sezonie 2022/23 zostanie rozegranych 14 wyścigów wchodzących w skład przełajowego Pucharu Świata. Cykl rozpocznie się w najbliższą niedzielę, 9 października, w amerykańskim Waterloo. Kolejna runda odbędzie się również w USA, a dokładniej w Fayetteville, gdzie w ubiegłym roku rywalizowano o tytuły mistrzów i mistrzyń świata.
Następnie zmagania przeniosą się na Stary Kontynent i zostaną tam do końca sezonu. Po drodze zawodnicy i zawodniczki będą ścigały się między innymi na trasach w czeskim Taborze, piaszczystym Zonhoven, a także w Overijse, Antwerpii (Belgia) czy Val di Sole (Włochy).
Nie zabrakło jednak zmian względem ubiegłorocznych edycji – do kalendarza zawitał Dublin (Irlandia), hiszpański Benidorm, a także Maasmechelen i Gavere (Belgia), które zastąpią Rucphen (Holandia) i Dendermonde (Belgia). Organizatorzy ostatniej imprezy, po przeprowadzeniu dwóch odsłon Pucharu Świata z rzędu bez kibiców, zrobili sobie rok przerwy i planują wrócić do kalendarza w przyszłym sezonie.
Szczególnie warto zwrócić uwagę na rundę cyklu w Maasmechelen, która ma być „pierwszą imprezą przełajową zero-waste„.
Kilka godzin przed rozpoczęciem Pucharu Świata w kolarstwie przełajowym, Ogólnopolski Wyścig w Kolarstwie Przełajowym o Puchar 2×3 S.A. w Choszcznie zainauguruje polski sezon przełajowy 2022/23. Na obecną chwilę w kalendarzu dostępnym poniżej widnieją 22 wyścigi. Należy wspomnieć, że trzy z nich (oraz mistrzostwa Polski) wchodzą w skład kalendarza Międzynarodowej Unii Kolarskiej i mają rangę UCI C2. Mowa tu o Pucharze 800-lecie Mikołowa (29 października), a także Suszec Cross (26 listopada) i Bryksy Cross Gościęcin (27 listopada).
Kalendarz polskich wyścigów przełajowych w sezonie 2022/23
Poniżej można znaleźć też kalendarze cyklów Telenet Superprestige, gdzie liczą się punkty zdobywane w poszczególnych wyścigach, a także X²O Badkamers Trofee, w którym zawodnicy i zawodniczki walczą w klasyfikacji generalnej na czas.
Telenet Superprestige
X²O Badkamers Trofee
Pełny kalendarz wyścigów Międzynarodowych Unii Kolarskiej
Transmisje
Przełajowych wyścigów z kalendarza Międzynarodowej Unii Kolarskiej będzie w tym sezonie kilkaset, więc ciężko podać cały harmonogram transmisji. Wiadomo jednak, że transmisje z takich cyklów, jak: Puchar Świata, Telenet Superprestige i X²O Badkamers Trofee będą realizowane przez Eurosport/GCN+, najczęściej między godziną 13.00 a 16.00. W publikowanych na bieżąco artykułach będziemy informować o nadchodzących transmisjach z wyścigów przełajowych.
A żeby już teraz poczuć klimat przełajowej zimy, zachęcam do odtworzenia sobie poniższej playlisty – w najbliższych miesiącach nic lepszego nie usłyszycie!
Na portalu Naszosie.pl będziemy publikować między innymi: najważniejsze informacje z przełajowego świata, sprawozdania z wyścigów i zapowiedzi, rozmowy z zawodnikami i zawodniczkami. Wszystkie artykuły o tematyce przełajowej będzie można znaleźć –> tutaj.
