Podsumowania sezonu największych graczy na kolarskim rynku mamy już za sobą, ale World Tour nie składa się tylko z największych drużyn. Są też „średniaki”, które od kilku poprzednich lat walczą nie tylko o każde zwycięstwo, ale i utrzymanie się w najwyższej dywizji. W tym gronie jest Team dsm-firmenich.
Holenderska formacja zarządzana przez Iwana Spekenbrinka jest wyjątkowa – lwią część jej składu stanowią bowiem młodzi zawodnicy, a samą drużyną można było w ostatnich sezonach traktować jako worldtourowy development, tylko że w najwyższej dywizji. Stawianie na młodzież ma jednak swoje minusy, bowiem rozwój to proces, który wymaga czasu i cierpliwości.
Z tego powodu nie należało spodziewać się po Team dsm-firmenich fenomenalnych wyników i walki o wygraną w każdym wyścigu. Kolarze drużyny mieli jednak swoje szanse, które wykorzystali. Sezon zakończyli z jedenastoma zwycięstwami, w tym pięcioma triumfami na szczeblu World Tour. Ekipa zanotowała 3 wygrane na etapach wielkich tourów, a także zwycięstwo w Cadel Evans Great Ocean Road Race.
Najważniejsze sukcesy chronologicznie:
🇦🇺Zwycięstwo w Cadel Evans Great Ocean Road Race
🇦🇷2 wygrane etapy i 8. pozycja w „generalce” Vuelta a San Juan Internacional (2.Pro)
🇦🇪10. miejsce w kl. generalnej UAE Tour
🇧🇪Triumf w Grand Prix Criquielion (1.1)
🇫🇷7. miejsce w kl. generalnej Paryż-Nicea
🇫🇷7. lokata w Paryż-Roubaix
🇧🇪9. miejsce w Strzale Walońskiej
🇨🇭4. i 7. pozycja w „generalce” Tour de Romandie
🇮🇹Wygrany etap i 8. pozycja w kl. generalnej Giro d’Italia
🇳🇱Triumf w prologu, 2., 3., 4. miejsce w „generalce” ZLM Tour (2.Pro)
🇨🇭Piąta pozycja w kl. generalnej Tour de Suisse
🇵🇱10. lokata w Tour de Pologne
🇳🇴Triumf na etapie, 3. i 6. miejsce w „generalce” Arctic Race of Norway (2.Pro)
🇧🇪Zwycięstwo na odcinku Renewi Tour
🇪🇸Dwa wygrane etapy Vuelta a España
Kluczowi kolarze Team dsm-firmenich w sezonie 2023:
🇫🇷Romain Bardet
Doświadczony Francuz, zdecydowany lider Team dsm-firmenich w wymagającym, górskim terenie, nie zawiódł i regularnie zaznaczał swoją obecność w czołówkach etapówek World Tour. Był piąty w Tour de Suisse, siódmy w Tour de Romandie i Paryż-Nicea – do tego dołożył kilka innych, wysokich pozycji, zarówno w etapówkach, jak i w klasykach. W jeździe Romaina Bardet widoczna była zmiana podejścia, jeśli chodzi o wielkie toury, gdzie odpuścił walkę o klasyfikację generalną. Szczególnie dało się to zobaczyć w hiszpańskiej Vuelcie, gdzie czterokrotnie walczył o etapowy skalp w ucieczce. Jego najlepszymi wynikami były druga i trzecia pozycja – chodzi oczywiście o etapy indywidualne, ponieważ ekipa Team dsm-firmenich rozpoczęła Vueltę triumfem na odcinku drużynowej jazdy na czas.
🇦🇺Sam Welsford
Rok 2023 był przełomowy dla australijskiego sprintera, który w ubiegłym sezonie postawił na szosę. Okazało się, że odnajduje się na niej podobnie jak na torze, gdzie z sukcesami reprezentował swój kraj. Welsford odnotował w tym roku cztery zwycięstwa – wygrał etap Renewi Tour, klasyk Grand Prix Criquielion i dwa odcinki Vuelta a San Juan Internacional. Wielokrotnie był też widoczny w czołówkach sprinterskich potyczek, w tym tych bardzo prestiżowych, jak: Scheldeprijs, Bredene Koksijde Classic czy ZLM Tour, który ukończył na drugiej pozycji w klasyfikacji generalnej.
🇬🇧Max Poole
Jeden z większych talentów brytyjskiego, który z roku na rok notuje spory progres, pokazując, że w przyszłości może być jednym z czołowych liderów na klasyfikacje generalne tygodniówek bądź wielkich tourów. Max Poole zanotował w tym roku wiele ciekawych rezultatów, jak czwarte miejsce w „generalce” prestiżowego Tour de Romandie czy czołowe pozycje na etapach wyścigów rangi World Tour. Warto również wspomnieć, że był jedynym kolarzem Team dsm-firmenich, który ukończył wyścig Tour of the Alps. Nie piszę o tym tylko dlatego, że miałem okazję zobaczyć to na własne oczy – Brytyjczyk zajął wysokie, 11. miejsce w klasyfikacji generalnej i wygrał koszulkę dla najlepszego młodego kolarza.
🇮🇹Alberto Dainese
Regularność nie jest dobrą stroną włoskiego sprintera. Na przestrzeni ostatnich miesięcy miał on jednak kilka „dni konia”, które wykorzystał perfekcyjnie. Odniósł w tym roku dwa sprinterskie zwycięstwa w wielkich tourach – jedno w Giro d’Italia, drugie w Vuelta a Espana. Do tego dołożył triumf w drużynowej czasówce w hiszpańskim wielkim tourze, a także wygraną na pierwszym etapie Arctic Race of Norway.
🇺🇸Kevin Vermaerke
W pierwszych latach swojej zawodowej kariery Amerykanin, który w przeszłości wygrał młodzieżowy wyścig Liege-Bastogne-Liege, był kolarzem dość anonimowym. Zmieniło się to w tym roku, który rozpoczął z wysokiego C, od ósmego miejsca w Vuelta a San Juan Internacional. Szczególnie udana w jego wykonaniu była jednak druga część sezonu, kiedy zajął trzecie miejsce w Arctic Race of Norway i szóstą pozycję w Deutschland Tour. Należy wspomnieć również o szóstej pozycji na odcinku Tour de Suisse.
🇳🇴Andreas Leknessund
Biorąc pod uwagę całokształt sezonu, Andreas Leknessund nie był kluczowym zawodnikiem Team dsm-firmenich. Szczególnie druga część sezonu, z powodu problemów zdrowotnych, w jego wykonaniu jest do zapomnienia (najlepszy wynik to 50. miejsce w mistrzostwach świata). Bardzo dobrze zaprezentował się natomiast w Giro d’Italia, gdzie był drugi na jednym z etapów, po czym objął prowadzenie w klasyfikacji generalnej. W różowej koszulce spędził pięć dni, a ostatecznie dojechał do mety na wysokim, ósmym miejscu, które pokazało, że w przyszłości może powalczyć o czołówkę wielkich tourów.
🇩🇪Marius Mayrhofer
Szosowy sezon rozpoczął w Australii i zrobił to wyśmienicie. W Santos Tour Down Under zajął kilka solidnych pozycji, a następnie w spektakularnym stylu wygrał Cadel Evans Great Ocean Road Race – pierwszy klasyk w kalendarzu World Tour. Takiego wyniku w kolejnych miesiącach Mayrhofer nie był już w stanie powtórzyć, ale kilkukrotnie był w stanie meldować się w czołówkach etapów prestiżowych wyścigów, jak Giro d’Italia czy Deutschland Tour. Swoją dyspozycją w tym sezonie pokazał, że drzemie w nim ogromny potencjał.
Największe pozytywne zaskoczenia:
Kilku wymienionych już zawodników dobrze wpisuje się w definicję pozytywnego zaskoczenia. Są to oczywiście Marius Mayrhofer – nieoczekiwany zwycięzca Cadel Evans Great Ocean Road Race – oraz wystrzały Sama Welsforda i Kevina Vermaerke. Zaskoczyła też fenomenalna dyspozycja Johna Degenkolba w Paryż-Roubaix, gdzie utrzymywał się w grupie największych faworytów, lecz z powodu kraksy stracił szanse na włączenie się w walkę o czołowe pozycje.
Nie można nie wspomnieć też o znakomitym występie zawodników Team dsm-firmenich w wieczornej i deszczowej czasówce drużynowej, otwierającej wyścig Vuelta a España, po której Lorenzo Milesi został liderem wyścigu.
Największe rozczarowania:
Ze względu na charakterystykę Team dsm-firmenich, ciężko napisać cokolwiek o dużych rozczarowaniach, ponieważ oczekiwania nie były bardzo wysokie. W przypadku holenderskiej drużyny jak bumerang wraca temat konfliktów z zawodnikami – praktycznie nie ma sezonu, w którym jeden z zawodników nie decyduje się na przedwczesne rozstanie z zespołem. Tym razem trafiło na Harma Vanhoucke, który po zaledwie ośmiu miesiącach w ekipie, zdecydował się na powrót do Lotto Dstny.
Podsumowanie:
Sezon Team dsm-firmenich był zgodny z przewidywaniami – drużyna skupiała się na rozwoju młodych, perspektywicznych zawodników, a swoje sukcesy opierała na kilku bardziej doświadczonych kolarzach i eksplozjach talentu. Ostatecznie ekipa zakończyła sezon mając 11 triumfów na koncie i aktualnie zajmuje 17. miejsce w rankingu Międzynarodowej Unii Kolarskiej, co oznacza, że cały czas walczy o utrzymanie w World Tourze. Naszym zdaniem Team dsm-firmenich zasłużył w tym roku na ocenę 3,5/10.
Ocena potencjału zespołu Team dsm-firmenich z Naszosowej zapowiedzi sezonu 2023: 2,5/10
Ostateczna ocena dla tej drużyny za sezon 2023: 3,5/10
