Igrzyska Azjatyckie, Tour de Kyushu – jak Astana Qazaqstan Team walczy o World Tour

O ile faktycznie imprezy takie jak mistrzostwa Azji czy Igrzyska Azjatyckie mogą być uważane za nieco nieuczciwe, tak wszelkie wyścigi ogólnodostępne dla wszystkich drużyn to zupełnie iny temat.

Trzeba powiedzieć, że drużyna Astany ma słabiutki sezon, czego powodem w głównej mierze jest mocno przeciętny skład, dlatego nie można się dziwić, że wykorzystują wspomniane imprezy najlepiej jak się da. W kontekście tych zawodów problem leży w zbyt dużej ilości punktów. ALE. Tyle samo punktów co w Mistrzostwach Azji jest do zdobycia w Mistrzostwach Europy – zmiana tego spowodowałaby wprowadzenie pewnego rodzaju „dyskryminacji” pozostałych kontynentów, co w obecnych czasach nie jest raczej pożądanym efektem. Dodatkowo możnaby zawsze powiedzieć, że zawodnicy z Kazachstanu, Japonii, Chin i tak dalej są tak samo dostępni dla wszystkich drużyn i nie ma przepisu, że tacy mogą znajdować jeździć tylko w drużynie Astany. Choć jak napisałem ma to drugie dno – większość tych zawodników nie osiągnie wybitnych, czy też nawet dobrych wyników w Europie i punkty zdobywane w krajowych/kontynentalnych imprezach są znaczącą wiekszością ich rocznego dorobku. Więc w pewnym sensie jest to miecz obusieczny.

Zupełnie inaczej wygląda natomiast sytuacja w przypadku wyścigów kategorii .Pro/.1 jak wspomniane Tour de Kyushu. Jest to wyścig tak samo dostępny dla wszystkich ekip i nie można „winić” Astany, że decydują się na start w takim czy innych wyścigach. Przede wszystkim trzeba powiedzieć, że po pandemii kolarstwo bardzo zamknęło się na Starym Kontynencie. Dopiero w tym roku wróciło Tour Down Under, czy rozgrywany w przyszłym tygodniu wyścig w Guangxi. Nie ma też praktycznie żadnych wyścigów w USA. Zmniejszenie rangi pewnych bardziej egzotychcznych wyścgów mogłoby spowodować jeszcze większe odcięcie zawodowego kolarstwa od innych kontynentów.

I oczywiście można mówić, że Tour of Langkawi, Tour of Hainan czy Tour of Qinghai Lake to ta sama kategoria co Volta Algarve albo Tour of the Alps, a różnica jest nieporównywalna, ale tutaj już wchodzi w grę polityka drużyn, bo dajmy na to: Uno-X (zbliżone punktami do Astany) wybrało Tour of Luxembourg i tam T.H.Johanessen zajął 14. miejsce w generalce (oczywiście wygrał też etap, ale skupiam się na punktach) i zdobył za to 15 punktów, a pewnie w tym samym momencie mógłby wygrać wyścig w Langkawi i zdobyć 200 punktów. I takich przykładów można wymienić wiele. Jeżeli wybór egzotycznego wyścigu przyniesie więcej punktów, a drużyna tych punktów faktycznie szuka to jest to dobry wybór. Chociażby EF Education (choć ci akurat są narazie bezpieczni) wybrało się do Malezji i zdobyli tam w sumie ponad 400 punktów.

A czy takie skupienie na punktach jest czymś bardzo różnym od tego co w ostatnich sezonach robi Lotto, to jest totalnego zamurowania wyścigów .1 w Belgii – każdy może sam ocenić. Każda drużyna radzi sobie jak może.

W temacie Astany można tylko liczyć, że transfery, które poczynili w ostatnim czasie znacznie wzmocnią ich ekipę w przyszłym roku i odsetek punktów zdobytych w Mistrzostwach Azji/Kazachstanu znacznie zmaleje.

Oczywiście, ciężko się nie zgodzić z faktem, że Astana nie wnosi wiele do wyścigów WT i sam artykuł dobrze to oddaje. No a powody wydają się być dla mnie oczywiste – Lutsenko może i miałby szansę powalczyć o top 10 w Lombardii, ale równie dobrze mógłby skończyć na 25. miejscu przy tak dużej konkurencji. Igrzyska Azjatyckie to natomiast praktycznie pewne punkty.
Myślę, że drużyna nie mogła sobie już zwyczajnie pozwolić na ryzyko, bo straty, które już teraz mają do 18. miejsca są znaczące. Kolejny rok będzie dla tej ekipy rokiem prawdy i liczę, że pokażą trochę klasy tej „starej” Astany.