Włoska scena ProTeams co roku wygląda bardzo podobnie – ekipy odkrywają nowe talenty, kolarze wygrają kilka lokalnych wyścigów, zabierają się w ucieczki w Giro d’Italia. Część zawodników wyrasta też na proteamowe gwiazdy i jest w stanie odnosić duże sukcesy, a następnie ucieka do zagranicznych drużyn WorldTeams.
W tym roku sukcesów nie brakowało – zawodnicy ścigający się we włoskich ekipach triumfowali w mistrzostwach Włoch czy w klasyfikacjach generalnych wyścigów pierwszej kategorii. Jednym słowem – kolejny solidny sezon.
Najważniejsze sukcesy chronologicznie:
EOLO-Kometa:
🇪🇸2. pozycja na etapie Vuelta a Andalucia (2.Pro)
🇮🇹11. miejsce w Mediolan-San Remo (1.UWT)
🇪🇸2. pozycja w klasyfikacji generalnej Vuelta Asturias Julio Alvarez Mendo (2.1)
🇮🇹3. miejsce na etapie i 15. pozycja w „generalce” Giro d’Italia (2.UWT)
🇸🇮4. pozycja w Tour of Slovenia (2.Pro)
🇭🇺Mistrzostwo Węgier w jeździe na czas (NC)
🇫🇷Zwycięstwo na odcinku Tour du Limousin (2.1)
🇮🇹6. pozycja w Giro dell’Emilia (1.Pro)
Bardiani-CSF-Faizane:
🇹🇷Wygrana w Grand Prix Alanya (1.2)
🇪🇬Mistrzostwo Afryki ze startu wspólnego, srebro w jeździe na czas (CC)
🇮🇹2. miejsce na etapie Giro d’Italia (2.UWT)
🇮🇹Triumf w klasyfikacji generalnej Adriatica Ionica Race (2.1)
🇮🇹Mistrzostwo Włoch ze startu wspólnego (NC)
🇷🇴Wygrany etap Sibiu Cycling Tour (2.1)
🇫🇷5. miejsce w Bretagne Classic – Ouest-France (1.UWT)
Drone Hopper – Androni Giocattoli:
🇷🇼Wygrany etap i „generalka” Tour du Rwanda (2.1)
🇮🇹Triumf w klasyfikacji młodzieżowej Giro di Sicilia (2.1)
🇹🇷Zwycięstwo na etapie i trzecie miejsce w klasyfikacji generalnej Presidential Cycling Tour of Türkiye (2.Pro)
🇮🇹Triumf na odcinku i zwycięstwo w klasyfikacji górskiej Adriatica Ionica Race (2.1)
🇷🇴Wygrany etap Turul Romaniei (2.1)
Kluczowi kolarze włoskich drużyn ProTeams w sezonie 2022:
🇪🇷Natnael Tesfatsion
Dynamiczny i świetny w wymagającym terenie Erytrejczyk zaliczył przełomowy sezon, w którym zwyciężył w „generalce” Tour du Rwanda, a także na etapie Adriatica Ionica Race. Swoją wartość pokazał też w potyczkach z kolarzami z najwyższej dywizji w takich wyścigach, jak: Tour of the Alps, Giro dell’Appennino czy Giro d’Italia. W tym roku również będziemy określać go mianem kolarza worldteamowego – zasili on bowiem Trek-Segafredo.
🇮🇹Vincenzo Albanese
Zdecydowanie jeden z najlepszych kolarzy włoskich zespołów ProTeams. Wszechstronny Włoch rozwinął w tym roku skrzydła, wielokrotnie prezentując swoje umiejętności zarówno w pofałdowanym, jak i trudniejszym terenie. Kolarz EOLO-Kometa sięgnął po pierwsze od sześciu lat zwycięstwo – był najszybszy na jednym z etapów Tour du Limousin. Imponował też w innych wyścigach – od Mediolan-San Remo, gdzie otworzył drugą dziesiątkę, po mniejsze imprezy, jak: Tour of Slovenia, Vuelta Asturias Julio Alvarez Mendo czy CRO Race. Na uwagę zasługuje też jego występ w Giro di Sicilia, gdzie Włoch uplasował się na 7. pozycji w „generalce”, mimo że ostatni odcinek kończył się ponad 20-kilometrowym podjazdem pod Etnę.
🇮🇹Filippo Zana
Mistrz Włoch ze startu wspólnego 2022 – już sam ten sukces dawałby mu miejsce w tej rubryce naszego zestawienia, jednak Filippo Zana w tym roku dopisał do swojego dorobku jeszcze inne bardzo dobre wyniki. Tuż przed zwycięstwem w krajowym czempionacie triumfował w klasyfikacji generalnej Adriatica Ionica Race. Aktywnie pokazywał się też w innych wyścigach pierwszej kategorii, jak Tour du Limousin czy Sazka Tour – w obu tych imprezach meldował się w czołowej siódemce. Dzięki takim występom, zapewnił sobie angaż w Team BikeExchange – Jayco i po trzech sezonach opuści Bardiani-CSF-Faizane.
🇦🇷Eduardo Sepulveda
Kolejny z kolarzy Drone Hopper – Androni Giocattoli, mający za sobą dobry sezon. Doświadczony Argentyńczyk, specjalizujący się w jeździe po górach, potwierdził, że wciąż potrafi prezentować solidny poziom – podobnie jak przed rokiem, zajął 3. miejsce w Presidential Cycling Tour of Türkiye, tym razem dokładając do tego etapowy skalp. Sepulveda upodobał sobie azjatyckie ściganie – oprócz tego wyniku, plasował się w czołowych dziesiątkach Tour of Antalya i PETRONAS Le Tour de Langkawi. Po solidnym roku, Argentyńczyk szukał nowej ekipy za pośrednictwem Twittera – na razie nie wiadomo, gdzie będzie ścigał się w przyszłym roku.
🇮🇹Filippo Fiorelli
Jeden z filarów Bardiani-CSF-Faizane zrobił w tym roku mniejszy progres, niż można się było spodziewać, ale i tak wielokrotnie pokazywał się z bardzo dobrej strony. Najlepszym występem z jego strony był niewątpliwie Bretagne Classic – Ouest-France, w którym, zaskakująco, uplasował się na piątej pozycji. Odniósł też jedno zwycięstwo – na etapie Sibiu Cycling Tour. Swoją wszechstronność pokazywał również w innych wyścigach pierwszej kategorii oraz ProSeries. Niestety, z powodu kraksy na piątym etapie musiał wycofać się z Giro d’Italia, a to właśnie we włoskim Wielkim Tourze miał szanse na pokazanie się szerszej publiczności.
🇮🇹Andrea Piccolo
Chyba jedyny kolarz, który znalazł się w podsumowaniach dwóch drużyn, choć w zasadzie w tym roku ścigał się w barwach trzech zespołów. Dziwny to był rok dla utalentowanego Włocha – kolejny zresztą, bowiem w ubiegłym sezonie pożegnał się z Astaną po pięciu miesiącach. W Drone Hopper – Androni Giocattoli spędził zaledwie miesiąc, jednak w tym czasie zdołał zanotować kilka wartościowych wyników. Był 4. w mistrzostwach Włoch, a następnie uplasował się na 6. miejscu w Sibiu Cycling Tour i zajął 7. pozycję w Prueba Villafranca – Ordiziako Klasika. Kilka dni później otarł się o wygraną w Circuito de Getxo. Po tych występach, podpisał kontrakt z EF Education-EasyPost i – jeśli tym razem wszystko pójdzie zgodnie z planem – zostanie w tej ekipie do końca 2024 roku.
🇮🇹Lorenzo Fortunato
Może i mniej widowiskowo, ale wciąż solidnie – tak można by było opisać sezon Lorenzo Fortunato. Zawodnik EOLO-Kometa po raz kolejny uplasował się w drugiej dziesiątce Giro d’Italia, zajmując 15. miejsce. W tym roku nie zdołał odnieść żadnego zwycięstwa, ale prezentował dość równy poziom, regularnie zajmując pozycje w czołówkach wyścigów niższych kategorii. Najbliżej zwycięstwa był na etapie Vuelta a Andalucia, gdzie po długiej jeździe w ucieczce przeciął linię mety 4 sekundy za Lennardem Kämną.
Największe pozytywne zaskoczenia:
Największymi zaskoczeniami we włoskich zespołach ProTeams są w dużej mierze zawodnicy, o których już wspomniałem, jak świetny Natnael Tesfatsion, Vincenzo Albanese, Andrea Piccolo czy Filippo Zana, który w pięknym stylu sięgnął po mistrzostwo kraju. Warto wspomnieć też o Henoku Mulubrhanie, który również kilkukrotnie meldował się w czołówkach zawodowych wyścigów. Został także mistrzem kontynentu ze startu wspólnego.
Największe rozczarowania:
Trochę się tego nazbierało – największym rozczarowaniem spośród wszystkich ekip wydaje się kolumbijska frakcja w Drone Hopper – Androni Giocattoli: od Santiago Umby, przez Diego Albę i Daniela Muñoza, na Jhonatanie Restrepo – kolumbijskim Woucie van Aercie – kończąc. Wszyscy z nich mają za sobą bardzo słaby rok i ciężko im będzie utrzymać się na poziomie drugiej dywizji.
Należy wspomnieć tu też o Diego Rosie, który w ostatnim czasie nie przypomniał siebie sprzed lat i po sezonie przerzucił się na rower MTB. Ze ścigania na szosie zrezygnował też doświadczony Giovanni Visconti, dosłownie schodząc z roweru podczas etapu Tirreno-Adriatico. Na koniec mały smaczek w postaci Martiego Vigo – hiszpańskiego narciarza, mającego być kolejnym odkryciem Gianniego Savio. W tym przypadku nie wyszło jednak tak, jak z Eganem Bernalem czy Ivanem Sosą.
Podsumowanie:
Włoskie zespoły ProTeams prezentowały się bardzo solidnie – sięgały po zwycięstwa w wyścigach na swoim poziomie, a ich kolarze prezentowali ich barwy w większych imprezach. Po raz kolejny drużyny pozwoliły rozwinąć skrzydła kilku bardzo dobrym kolarzom, którzy zapewne już za niedługo będą odnosić jeszcze większe sukcesy w ekipach WorldTeams. Smuci jednak spadek Drone Hopper – Androni Giocattoli do trzeciej dywizji – ekipy Gianniego Savio będzie brakowało, szczególnie w ucieczkach w Giro d’Italia. Trzeba też uczciwie przyznać, że była to kuźnia talentów, którą opuściło wielu worldteamowych kolarzy.
