Sensacja w Roubaix! Piekło Północy dla Matthew Haymana! (video)

W wyścigu pełnym dramaturgi z kraksami Fabian Cancellary i Nikiego Terpstry trzeci tegoroczny monument rozstrzygnął się na najsłynniejszym welodromie w Europie. Na torze w Roubaix najlepszy z piątki najsilniejszy kolarzy okazał się Matthew Hayman! 

Niemal dwustu herosów stanęło na starcie w Compiegne, by zmierzyć się z jednym dwóch, najbardziej legendarnych wyścigów po kostce brukowej. Organizatorzy zdecydowali się przesunąć o kilkanaście minut start, bo sprzyjający wiatr mógłby spowodować spore różnice w planowanych porach przejazdu przez poszczególne punkty na trasie.

Zaraz po starcie ostrym rozpoczął się festiwal ataków. Podobnie jak przed rokiem peleton bardzo długo nie chciał odpuścić żadnego odjazdu i dopiero kilkanaście kilometrów przed pierwszym sektorem brukowym Troisvilles mieliśmy pierwszą, poważną grupkę na czele. Przed peletonem mieliśmy dość zaskakujący zestaw…sprinterów. Elia Viviani (Sky), Alexander Porsev (Katusha) oraz Boy Van Poppel (Trek) mieli trzydzieści sekund przewagi, a za ich plecami kontrować próbował Mathias Brandle (IAM), ale po kilku kilometrach Austriak został wchłonięty przez peleton, a chwilę później podobny los spotkał wyżej wspomnianą trójkę.

Sytuacja w wyścigu nie mogła zawisnąć w próżni i kolejni śmiałkowie rwali się do przodu. Tych tym razem uzbierało się aż szesnastu, a to doprowadziło do rozerwania peletonu na dwie części. Czołówka starała się budować swoją przewagę i to oni jako pierwsi dotknęli bruków w tegorocznym Roubaix. Pecha miał jadący w ucieczce Michael Morkov (Katusha), który złapał „gumę” i odpadł z odjazdu. Pozostała piętnastka miała niecałą minutę przewagi nad dowodzonym przez Team Sky peletonem, który już jechał w całości.

Na sektorze Capelle-Ruesnes niektórzy mogli mieć deja vu z Ronde van Vlaanderen. Jedyny odcinek po kostce prowadzący pod górę czołówka pokonała mając już dwie minuty przewagi nad grupą zasadniczą i stało się jasne, że scenariusz na najbliższe kilkadziesiąt kilometrów jest na chwilę ustalony.

W peletonie robiło się coraz bardziej nerwowo im bliżej robiło się lasku Arenberg. Mocne tempo dyktowane głównie przez Tony’ego Martina spowodowało, że peleton zaczął się dzielić na odcinku Monchaux-sur-Ecaillon. Za plecami pościgu znalazł się m. in. Fabian Cancellara, Peter Sagan, Niki Terpstra i Zdenek Stybar, a przed nimi kręcił chociażby Tom Boonen wraz z Panzerwagenem. Różnica między poszczególnymi „peletonami faworytów” wynosiła nawet kilkadziesiąt sekund.

Na ostatnim sektorze przed Trouée d’Arenberg sytuacja zrobiła się jeszcze ciekawsza. W „wagoniku” Tony’ego Martina zostało tylko kilku kolarzy wśród których był Tom Boonen, Edvald Boason Hagen i Ian Stannard, a dwaj najwięksi faworyci, czyli Sagan i Cancellara tracili już do nich minutę.

Brukowy odcinek okryty przez Jeana Stablinskiego to pierwszy pokaz mocy Toma Boonena. Tommeke dyktował tempo przez cały odcinek przez las, a za jego plecami gonitwę prowadził Sagan i Cancellara, którzy tuż za Arenbergiem dogonili kolejną grupę. Pecha miał Alexander Kristoff (Katusha), który miał defekt i został z tyłu.

Mocna praca kolarzy LottoNL – Jumbo na sektorze Hornaing opłaciła się i ostatecznie Sep Vanmarcke z pomocą kolegów dogonił grupę Boonena. Sagan i Cancellara wściekle gonili, ale ich strata do faworytów wciąż wynosiła około 50 sekund. Z ucieczki tymczasem samotnej szarży spróbował Matthew Hayman (Orica – GreenEdge), ale tak akcja nie trwała zbyt długo.

60 kilometrów przed metą za sprawą Boasson Hagena ucieczka została wchłonięta. Jadący w niej Yaroslav Popovich został z tyłu, aby wspomóć Jaspera Stuyvena w dociągnięciu Fabiana Cancellary do pozostałych faworytów. „Spartakus” wziął jednak sprawy w swoje ręce na sektorze Orchies i mocniej nacisnął na pedały. W mgnieniu oka na jego kole znalazł się Sagan i Bart de Backer (Giant – Alpecin), a to przyspieszenie spowodowało, że strata do grupy Boonena wynosiła już tylko 30 sekund. Po chwili do kontrujących dwóch największych faworytów dołączył Niki Terpstra.

Kombinacja sektorów Auchy-lez-Orchies – Bersée i Mons-en-Pévèle, uważana za jeden z najważniejszych momentów wyścigu okazała się pechowa dla Team Sky. W kraksie leżeli Gianni Moscon i Luke Rowe, a po chwili również Salvatore Puccio. Taki obrót sytuacji spowodował, że Ian Stannard przestał być w uprzywilejowanej sytuacji, a to próbowali wykorzystać Boasson Hagen i Vanmarcke, jednak bez powodzenia.

Mons-en-Pévèle pokazało jednak swoją sławę. Vanmarcke w końcu zerwał ze swojego koła Boonena i został z nim już tylko Stannard. Prawdziwy dramat rozegrał się za ich plecami, gdzie w kraksie leżał Fabian Cancellara i Niki Terpstra, a upadku cudem uniknął Sagan. Boonen jednak nie dawał za wygraną i tuż po powrocie na asfalt dogonił kolarzy LottoNL i Sky.

Grupka w której jechał mistrz świata znów traciła ponad minutę do czołówki w której na kolejnym odcinku kostki tempo dyktował Boonen. Cancellara pomimo krasy nie zrezygnował z dalszej jazdy i ze stratą około 3 minut kontynuował jazdę. Gdy 30 kilometrów przed metą współpraca zdawała się układać coraz lepiej, a pierwsza grupa powoli szykowała się do nadchodzącego Le Carrefour de l’Arbre na atak zdecydował się Tornado Tom, ale kolejny raz nie udało się zyskać większej przewagi.

Peter Sagan natomiast powoli tracił szanse na zwycięstwo, ale zyskiwał, po raz kolejny, ogromny szacunek, bo po upadku Cancellary samotnie dowodził pościgiem za pozostałymi faworytami.

Z dziesięcioosobowej czołówki pierwszy jako pierwszy odpadł Saramotins za sprawą przyspieszenia Luke’a Rowe i poprawce Iana Stannarda. Szarża kolarzy Sky spowodowała, że na czele została już tylko piątka zawodników – Stannard, Boonen, Vanmarcke, Boasson Hagen i Hayman, a do mety pozostawało już tylko niecałe 20 kilometrów i legendarne Le Carrefour de l’Arbre. 

To tam na atak zdecydował się Vanmarcke i zgubił współtowarzyszy. Najbardziej odstał Hayman, a Hagen, Boonen i Stannard zażarcie walczyli o dogonienie kolarza LottoNL. Brytyjczyk tracił kilka metrów do Norwega i Belga, a Vanmarcke na agrafce tuż za brukowym sektorem miał niewielką przewagę.

Na asfalcie znów odżył Stannard i „zespawał” do Vanmarcke’a, Hayman również doścignął pozostałych i ponownie mieliśmy piątkę na czele i zanosiło się na torowy pojedynek na welodromie w Roubaix, zwłaszcza że przedostatni sektor Hem nie zmienił sytuacji.

Ostatnie kilometry to kolejne próby ataku Stannarda i Haymana, a to kasował Vanmarcke. Po chwili ruszył Boonen, którego dogonił Brytyjczyk. Kilkaset metrów później raz jeszcze zaatakował Boonen, a Belga prześcignął Hayman! Tornado Tom utrzymał się jednak za Australijczykiem i razem wjechali na welodrom.

Już na torze dojechali Vanmarcke, Hagen i Stannard. A wygrał Hayman! Boonen nie stworzył historii i nie sięgnął po piąty triumf w karierze, a Australijczyk w swoim piętnastym starcie w Piekle Północy sięgnął po największy triumf w karierze.

Pełne wyniki Paryż – Roubaix 2016: