Po wyścigu E3 Harelbeke, Gandawa-Wevelgem i Tour des Flanders czas na królewski, ostatni z największych brukowanych klasyków czyli Paryż-Roubaix.  256.5 kilometra oraz 27 brukowych sekcji, to statystyki towarzyszące 110. edycji „Piekła północy”, która już w niedzielę wielkanocną! Tytułu z przed roku bronić będzie Johan van Summeren, jednak czy jest on w stanie zatrzymać fantastycznego Toma Boonena!? 

Wyścig Paryż-Roubaix jest uznany za króla klasyków i jednocześnie najcięższy wyścig jednodniowy świata. Ta impreza, jak żaden inny wyścig pokazuje prawdziwą charakterystykę oraz jakość kolarza. Trzeba być piekielnie silnym, wytrzymałym oraz mieć dość pokaźne warunki fizyczne, by poradzić sobie na francuskich „kocich” łbach.

Pierwsza kostka znajduje się na 98. km, a jest to odcinek Troisvilles – Irchy. Jednak pierwszy poważny test nastąpi kilkadziesiąt kilometrów dalej, a będzie to odcinek Aulnoy-lez-Valenciennes – Famars, który liczy sobie 2600 metrów i jest jednym z najtrudniejszych w całym wyścigu.

Potem czas na legendarny Trouée d’Arenberg (lasek Arenberg), który oznaczony jest pięcioma gwiazdkami w pięciostopniowej skali trudności. To właśnie na tym odcinku najczęściej dochodzi do kraks oraz decydujących przetasowań. Co prawda do mety jest jeszcze daleko, więc wyścigu wygrać już raczej się nie da, jednak można już go przegrać. Zawodnicy wjeżdżają na ten odcinek z prędkością dochodzącą do 50 km / h, pomimo tego, że w niektórych momentach odstępy między kostkami wynoszą kilka centymetrów… Arenberg zlokalizowany jest na 172 kilometrze. Mało brakowało a ten sektor mógł nie znaleźć się w programie tegorocznego wyścigu, przez fakt, iż bruk w tym miejscu obrósł mchem. W przypadku deszczu byłoby to bardzo niebezpieczne dla zawodników, jednak lokalny samorząd przeznaczył fundusze na oczyszczenie z „zielska” tego terenu.

Decydującym sektorami zazwyczaj jest: Cysoing – Bourghelles, który znajduje się na około 25 kilometrów przed metą i to tam dochodzi do decydujących ataków. Do mety pozostaje jeszcze 6. sekcji, a ostatnia z nich znajduje się przed samym wjazdem na welodrom w Roubaix, gdzie tradycyjnie rozegrany będzie finisz.

Sektory bruku na Paryż-Roubaix 2012:

27. 98 Troisvilles – Inchy ( 2.2km)
26. 104.5 Viesly – Quiévy (1.8km)
25. 107 Quiévy – Saint-Python (3.7km)
24. 115.5 Saint – Python (1.5km)
23. 119.5 Vertain – Saint-Martin-sur-Écaillon (2.3km)
22. 126.5 Capelle-sur-Écaillon – Ruesnes ( 1.7km)
21. 142.5 Aulnoy-lez-Valenciennes – Famars (2.6km)
20. 146 Famars – Quérénaing ( 1.2km)
19. 149 Quérénaing – Maing (2.5km)
18. 152 Maing – Monchaux-sur-Écaillon (1.6km)
17. 164 Haveluy – Wallers (2.5km)
16. 172 Trouée d’Arenberg (2.4km)
15. 178.5 Millonfosse – Bousignies (1.4km)
14. 183.5 Brillon – Tilloy-lez-Marchiennes (1.1km)
14. 186 Tilloy – Sars-et-Rosi?res (2.4km)
13. 192.5 Beuvry-la-Fort – Orchies (1.4km)
12. 197.5 Orchies (1.7km)
11. 203.5 Auchy-lez-Orchies – Bersée (2.6km)
10. 209 Mons-en-Pév?le (3km)
9. 215 Mérignies – Avelin (0.7km)
8. 218.5 Pont-Thibaut – Ennevelin (1.4km)
7. 224 Templeuve – L’Épinette (0.2km)
7. 224.5 Templeuve – Moulin de Vertain (0.5km)
6. 231 Cysoing – Bourghelles (1.3km)
6. 233.5 Bourghelles – Wannehain (1.1km)
5. 238 Camphin-en-Pév?le (1.8km)
4. 241 Carrefour de l’Arbre (2.1km)
3. 243 Gruson (1.1km)
2. 250 Willems – Hem (1.4km)
1. 256.5 Roubaix ( 0.3km)

Mapa wyścigu:

Profil Paryż-Roubaix 2012:

Faworyci:

Wielka szkoda, że na trasie zabraknie Fabiana Cancellary (RadioShack-Nissan-Trek). „Spartakus” musi się kurować po złamaniu obojczyka na Ronde van Vlaanderen, jednak co by się działo, gdyby mierzył się z Tomem Boonenem (Omega Pharma – Quick Step) znajdującym się w wybornej formie na welodromie w Roubaix!? Boimy się nawet pomyśleć!

Pod nieobecność Szwajcara to właśnie „Tom-Turbo” jest faworytem numer jeden do zwycięstwa w tegorocznej odsłonie Paris-Roubaix. Dla byłego mistrza świata, byłby to już 4. triumf w tym wyścigu. Za Belgiem stoją murem wszystkie statystyki z tego sezonu. Jest aktualnym liderem Rankingu UCI WorldTour, na koncie ma już 8. zwycięstw, a trzy ostatnie to brukowe klasyki: E3 Prijs Vlaanderen – Harelbeke, Gandawa-Wevelgem oraz Ronde van Vlaanderen.

Kolejnym z faworytów, jak na obrońcę tytułu przystało jest Johan van Summeren (Garmin-Barracuda). Belgowi trudno będzie powtórzyć swój wyczyn, bo jego forma w tym sezonie nie jest imponująca. Ostatnio był 11 w Gandawa-Wevelgem oraz 49 w wyścigu Dookoła Flandrii.

Na brak formy z pewnością nie narzeka Włoch Filippo Pozzato. Nowy nabytek Farnese Vini ostatnio błyszczy w belgijskich klasykach. „Pippo” po bezpośrednim pojedynku przegrał z Boonenem we Flandrii, a kilka dni wcześniej był 9. w Gandawa-Wevelgem. Pozzato w przeszłości stawał na podium „Piekła Północy”. Zdarzyło mu się to raz w 2009 roku, kiedy to był drugi i przegrał z Tomem Boonenem…

Kolejnych dwóch potentatów do dobrego występu w niedzielnej imprezie odnajdujemy w składzie BMC-Racing. Zarówno Thor Hushovd jak i Alessandro Ballan, znajdowali się już w pierwszej trójce Paryż-Roubaix. Ponadto Włoch „jest w gazie”, co potwierdził 3. miejscem w Tour des Flanders. Nie można tego powiedzieć o Norwegu, który na razie nie zachwycał.

Pod nieobecność Fabiana Cancellary w składzie RadioShack-Nissan-Trek, czarnym koniem może okazać się jego rodak Gregory Rast. 32-letni kolarz dobrze spisywał się ostatnio we Flandrii, a rok wcześniej na welodromie w Roubaix zameldował się na 4. miejscu.

Na wstępnej liście startowej znalazł się Jarosław Marycz (SaxoBank).

Lista startowa > tutaj

Kolarską ucztę obejrzeć można na antenie Eurosportu od godziny 13:00. Zapraszamy!

Poprzedni zwycięzcy:

2011 Johan van Summeren (Bel) Garmin-Cervelo

2010 Fabian Cancellara (Swi) Team Saxo Bank

2009 Tom Boonen (Bel)

2008 Tom Boonen (Bel)

2007 Stuart O’Grady (Aus)

2006 Fabian Cancellara (Swi)

2005 Tom Boonen (Bel)

2004 Magnus Backstedt (Swe)

2003 Peter Van Petegem (Bel)

2002 Johan Museeuw (Bel)

2001 Servais Knaven (Ned)

2000 Johan Museeuw (Bel)

1999 Andrea Tafi (Ita)

1998 Franco Ballerini (Ita)

1997 Frederic Guesdon (Fra)

1996 Johan Museeuw (Bel)

1995 Franco Ballerini (Ita)

1994 Andrei Tchmil (Mol)

1993 Gilbert Duclos-Lassalle (Fra)

1992 Gilbert Duclos-Lassalle (Fra)

1991 Marc Madiot (Fra)

1990 Eddy Planckaert (Bel)

1989 Jean-Marie Wampers (Bel)

1988 Dirk Demol (Bel)

1987 Eric Vanderaerden (Bel)

1986 Sean Kelly (Ier)

1985 Marc Madiot (Fra)

1984 Sean Kelly (Ire)

1983 Hennie Kuiper (Ned)

1982 Jan Raas (Ned)

1981 Bernard Hinault (Fra)

1980 Francesco Moser (Ita)

1979 Francesco Moser (Ita)

1978 Francesco Moser (Ita)

1977 Roger De Vlaeminck (Bel)

1976 Marc Demeyer (Bel)

1975 Roger De Vlaeminck (Bel)

1974 Roger De Vlaeminck (Bel)

1973 Eddy Merckx (Bel)

1972 Roger De Vlaeminck (Bel)

1971 Roger Rosiers (Bel)

1970 Eddy Merckx (Bel)

1969 Walter Godefroot (Bel)

1968 Eddy Merckx (Bel)

1967 Jan Janssen (Ned)

1966 Felice Gimondi (Ita)

1965 Rik Van Looy (Bel)

1964 Peter Post (Ned)

1963 Emile Daems (Bel)

1962 Rik Van Looy (Bel)

1961 Rik Van Looy (Bel)

1960 Pino Cerami (Bel)

1959 Noel Fore (Bel)

1958 Leon Van Daele (Bel)

1957 Alfred De Bruyne (Bel)

1956 Louison Bobet (Fra)

1955 Jean Forestier (Fra)

1954 Raymond Impanis (Bel)

1953 Germain Derycke (Bel)

1952 Rick van Steenbergen (Bel)

1951 Antonio Bevilacqua (Ita)

1950 Fausto Coppi (Ita)

1949 André Mahe (Fra) =1

1948 Rick van Steenbergen (Bel)

1947 Georges Claes (Bel)

1946 Georges Claes (Bel)

1945 Paul Maye (Fra)

1944 Maurice Desimpelaere (Bel)

1943 Marcel Kint (Bel)

1939 Emile Masson Jnr (Bel)

1938 Lucien Storme (Bel)

1937 Jules Rossi (Ita)

1936 Georges Speicher (Fra)

1935 Gaston Rebry (Bel)

1934 Gaston Rebry (Bel)

1933 Sylvere Maes (Bel)

1932 Romain Gyssels (Bel)

1931 Gaston Rebry (Bel)

1930 Julien Vervaecke (Bel)

1929 Charles Meunier (Bel)

1928 Andre Leducq (Fra)

1927 Georges Ronsse (Bel)

1926 Julien Delbecque (Bel)

1925 Félix Sellier (Bel)

1924 Jules Van Hevel (Bel)

1923 Henri Suter (Swi)

1922 Albert Dejonghe (Bel)

1921 Henri Pelissier (Fra)

1920 Paul Deman (Bel)

1919 Henri Pelissier (Fra)

1914 Charles Crupelandt (Fra)

1913 François Faber (Lux)

1912 Charles Crupelandt (Fra)

1911 Octave Lapize (Fra)

1910 Octave Lapize (Fra)

1909 Octave Lapize (Fra)

1908 Cyrille Van Hauwaert (Bel)

1907 Georges Passerieu (Fra)

1906 Henri Cornet (Fra)

1905 Louis Trousselier (Fra)

1904 Hippolyte Aucouturier (Fra)

1903 Hippolyte Aucouturier (Fra)

1902 Luc Lesna (Fra)

1901 Luc Lesna (Fra)

1900 Emile Bouhours (Fra)

1899 Albert Champion (Fra)

1898 Maurice Garin (Fra)

1897 Maurice Garin (Fra)

1896 Josef Fischer (Ger)

 

Foto: bettiniphoto.net

Andrzej

Poprzedni artykułJoaquim Rodriguez: „To był szalony etap!”
Następny artykułTom Boonen: „Na końcu przetrwają najsilniejsi”
W redakcji naszosie.pl praktycznie od samego początku. Obecnie większość czasu poświęca na prowadzenie grupy GVT. Weekendy zazwyczaj spędza na szosach całej Polski. Dla naszosie.pl zdobył trzy medale Mistrzostw Polski dziennikarzy w tym dwa złote. W Mistrzostwach Świata dziennikarzy na Krecie wywalczył czwarte miejsce w jeździe indywidualnej na czas.
Subscribe
Powiadom o
guest
2 komentarzy
Najstarsze
Najnowsze
Inline Feedbacks
View all comments
Piotr
Piotr

Wiem, że nazywacie się „naszosie” ale może warto było by chociaż wspomnieć o złocie p.Kasi Pawłowskiej w Sydney. Dobrym wyjściem mogła by być podsekcja ” natorze” ;-))