Tour de France 2023: Jai Hindley wygrywa spektakularny etap

Jai Hindley – przed etapem 7. zawodnik klasyfikacji generalnej, przechytrzył rywali i wygrał etap po ucieczce dnia.

Na początku tego tygodnia po zwycięstwa w Tour de France sięgał tylko Jasper Philipsen. O trzecim triumfie z rzędu Belg mógł jednak zapomnieć. Trzy podjazdy – Col de Soudet (15,2 km – 7,2%), Col d’Ichere (4,2 km – 7%) oraz Col de Marie Blanque (7,7 km – 8,6%) oznaczały, że dla niemal wszystkich sprinterów jedynym zadaniem na dziś będzie po prostu przetrwanie.

Dlaczego „niemal wszystkich sprinterów”? Bo ci bardziej wytrzymali, jak Mads Pedersen czy Wout Van Aert mieli inne plany na ten dzień. Obaj zabrali się bowiem w bardzo duży odjazd, który oderwał się od peletonu na 130 kilometrów przed metą:

Skład ucieczki dnia (źródło PCS):

W ucieczce znaleźli się zawodnicy przeróżnego typu – wspominaliśmy już o Van Aercie i Pedersenie, ale ze sprinterów był jeszcze Bryan Coquard. To właśnie zawodnik Cofidisu był tym z całej trójki, który najlepiej sobie poradził na lotnej premii w Lanne-en-Baretous. Po zainkasowaniu w ten sposób 20 punktów w walce o zieloną koszulkę mógł z poczuciem dobrze wykonanego zadania wycofać się do peletonu i pozostawić kwestię walki na etapie innym.

Dwaj pozostali byli od Francuza bardziej nieustępliwi – obaj, wraz z Victorem Campenaertsem dojechali do podnóża Col du Soudet z przewagą nad kolegami z ucieczki dnia. Później jednak ich drogi się rozjechały. Pedersen okazał się najsłabszym ogniwem odjazdu i dość szybko został za plecami dwóch Belgów. Gdy na 79 km przed metą ich akcja się zakończyła, on był już za peletonem. Van Aert natomiast nie odpuszczał i wyglądało na to, że zależy mu na tym, by w końcu wygrać etap.

Belg cały czas jechał czujnie. Wprawdzie gdy na około 50 km przed metą na atak zdecydował się Krists Neilands, podobnie jak pozostali nie zareagował, ale później zdecydował się na skontrowanie akcji wraz z Julianem Alaphilippem. Współpraca między dwoma świetnymi klasykowcami układała się dość dobrze, dzięki czemu szybko udało im się dogonić Łotysza. W tamtym momencie Francuz i Belg znajdowali się w dość dobrej sytuacji, dającej im duże szanse na etapowe zwycięstwo. Oczywiście pod warunkiem, że odjazd dojechałby do mety.

Australijski urwis

To nie było jednak wcale oczywiste. Nawet jeśli profil etapu sprzyjał uciekinierom, a wyklarowana grupa harcowników była naprawdę mocna. Właściwie to nawet zbyt mocna – i właśnie to był główny problem jej uczestników. Wśród nich znalazł się bowiem Jai Hindley – 7. kolarz klasyfikacji generalnej z niespełna 30-sekundową stratą do lidera wyścigu i jednocześnie jeden z głównych kandydatów do miejsca na podium w Paryżu.

Nic dziwnego, że peleton starał się kontrolować ucieczkę z tak mocnym kolarzem. Tym bardziej, że ten wcale nie był osamotniony – mógł liczyć na pomoc Emanuela Buchmana. I choć pogoń za grupą Australijczyka układała się bardzo różnie, to na 30 kilometrów przed metą różnica wynosiła około 3 minuty, a do pokonania wciąż był jeszcze ostatni podjazd.

Zazwyczaj w takiej sytuacji grupa faworytów nie jest bez szans w starciu z harcownikami. Hindley nie jest jednak typowym harcownikiem. O jego doskonałej dyspozycji dość szybko mieli okazję przekonać się towarzysze z ucieczki dnia. Gdy Australijczyk zaatakował na 4 km przed zakończeniem ostatniego podjazdu, jego tempa nie był w stanie utrzymać ani Daniel Felipe Martinez, ani Jack Haig, ani Giulio Ciccone (nie wspominając już o Van Aercie i Alaphilippie, którzy zostali daleko z tyłu). Na jego kole utrzymał się jedynie Felix Gall, ale i on po trzech kilometrach musiał spasować…

Pogoń

Na szczyt Col du Marie Blanque wjechał z ponadminutową przewagą nad Jonasem Vingegaardem. I to nawet mimo tego, że z tyłu szło naprawdę mocne tempo nadawane przez Jumbo-Visma. Znakomitą pracę wykonał Van Aert, który opuścił szeregi ucieczki, by wzmocnić pogoń, a praca Seppa Kussa sprawiła, że w pierwszej z grup faworytów została tylko trójka – wspomniany Amerykanin i nierozłączna (?) dwójka – Pogacar i Vingegaard.

Pogacar jechał nadzwyczaj (jak na swoje ostatnie standardy) spokojnie. Jednym z powodów tej niecodziennej postawy Słoweńca mogła być słabsza forma, bowiem gdy Duńczyk zaatakował, on nie był w stanie utrzymać jego tempa. Ubiegłoroczny zwycięzca Tour de France rozpoczął więc samotną pogoń za ostatnimi uciekinierami. Galla, Buchmanna i Ciccone udało mu się dogonić, ale do Australijczyka stracił na mecie blisko minutę.

Miał jednak powody to zadowolenia. Jeszcze więcej niż stracił do Hindleya zyskał bowiem na mecie do Pogacara, który po raz pierwszy w tym sezonie pokazał słabość i kreskę przekroczył razem z Kussem, Skjelmose, Gaudu, Rodriguezem i oboma Yatesami. Znając jednak życie, Słoweniec raczej nie zamierza się poddać, a to gwarantuje nam emocje w kolejnych dniach.

Wyniki 5. etapu Tour de France 2023:

Results powered by FirstCycling.com