W całej historii kolarstwa można porównywać wiele rzeczy, a jedną z takich najbardziej pasujących do zestawiania jest z pewnością liczba zwycięstw. Tabelę wszechczasów otwiera rzecz jasna Kanibal – Eddy Merckx zgromadził ich 283. Za jego plecami trwa jednak w tym momencie walka o drugą pozycję.
Wygraną w Balatonfüred Mark Cavendish dopisał na swoje konto 160 zawodowe zwycięstwo w karierze. Tym samym awansował na 5. miejsce w historycznej tabeli, a od podium dzieli go ledwie jeden sukces. Ten może odnieść już podczas tegorocznego Giro d’Italia, podobnie zresztą jak wskoczyć na 2. miejsce – tu starczy jedynie jeden triumf więcej.
| Miejsce | Zawodnik | Zwycięstwa |
| 1 | MERCKX Eddy | 283 |
| 2 | VAN LOOY Rik | 162 |
| 3 | CIPOLLINI Mario | 161 |
| 4 | DE VLAEMINCK Roger | 161 |
| 5 | CAVENDISH Mark | 160 |
| 6 | KELLY Sean | 159 |
| 7 | GREIPEL André | 158 |
| 8 | PETACCHI Alessandro | 150 |
| 9 | MOSER Francesco | 148 |
| 10 | MAERTENS Freddy | 147 |
| 11 | ZABEL Erik | 146 |
| 12 | HINAULT Bernard | 145 |
| 13 | SARONNI Giuseppe | 142 |
| 14 | JALABERT Laurent | 138 |
| 15 | VALVERDE Alejandro | 133 |
| 16 | POBLET Miguel | 125 |
| 17 | PERURENA Domingo | 124 |
| 18 | ANQUETIL Jacques | 124 |
| 19 | BOONEN Tom | 122 |
| 20 | SAGAN Peter | 119 |
| 21 | RODRÍGUEZ Delio | 118 |
| 22 | MCEWEN Robbie | 116 |
| 23 | KIRSIPUU Jaan | 116 |
| 24 | LUDWIG Olaf | 100 |
| 25 | GIRARDENGO Costante | 99 |
Pełną statystykę można znaleźć w serwisie Procyclingstats pod tym linkiem. Najlepszy z Polaków to Michał Kwiatkowski – przy jego nazwisku znajdziemy 29 zawodowych zwycięstw. 21 takowych zanotował przed laty Lech Piasecki, a polskie podium uzupełnia Ryszard Szurkowski – po opuszczeniu amatorskiego peletonu zdołał wygrać 19-krotnie.
Polska też miała swojego „Kanibala”.
I tak, wiem, to nie ta liga, bo to nie ta liga, tak?
Ryszard Szurkowski:
Urodził, się 12 stycznia 1946 r. w Świebodowie koło Milicza. Absolwent wrocławskiego AWF. Kluby: LZS Milicz (debiut 1966), Radomiak, Dolmel Wr. (1968-1978), FSO W-wa (1979) i Polonez W-wa (1979-1982).
• Mistrzostwa Świata:
Indiwidualnie – Mistrz Świata Barcelona 1973 / Drużynowo – Granollers (szosa druż. z L. Lisem, T. Mytnikiem i S. Szozdą)
Indiwidualnie Wicemistrz Świata – Montreal 1974
Drużynowo Świata – Mettet 1975 (szosa druż. z T. Mytnikiem, M. Nowickim i S. Szozdą)
• Igrzyska Olimpijskie: Drużynowo – Wicemistrz olimpijski z Monachium 1972 i Montrealu 1976
• 4-krotny zwycięzca Wyścigu Pokoju (1970,1971, 1973, 1975)
• Dwunastokrotny Mistrz Polski
• Wygrał 350 wyścigów oraz 350 razy stawał na podium jako 2 i 3 zawodnik
• Dwukrotnie wygrał Plebiscyt Przeglądu Sportowego na najlepszego Sportowca Roku 1971 i 1973
• Drugi w Plebiscycie na Najlepszego Sportowca Polski XX wieku.
• W 1970 roku został laureatem nagrody Fair Play przyznawanej przez UNESCO
Bezsensowne są takie rankingi.Kiedy Merx jeździł nie bylo żadnej kontroli dopingowej. Jeździł na najlepszym towarze jaki był dostępny i napewno na najlepszym rowerze. Gdzie inni jeździli na mleku i mięsie. Wtedy żadne epo testosteron nie były brane jako doping. Teraz chociaż przestrzegają nadludzkich norm tych specyfików. A kto ma dostęp do dopingu genetycznego to widac efekty jak 12 miesiecy w roku są w formie. Każdy mowi, ze lata 2004 to byla inna epoka bo wszyscy brali….Teraz kolarze robią lepsze wyniki na czysto…..😂😂😂
Dokładnie tak. Nie było żadnej kontroli antydopingowej. I właśnie dlatego dwa razy został zdyskwalifikowany w związku z tym, że w jego organizmie wykryto środki dopingujące 😉
Fakt, że kontrole antydopingowe dopiero raczkowały, a kolarze narzekali na warunki, w jakich były przeprowadzane, ale nie można powiedzieć, że ich nie było