Giro d’Italia 2020: Arnaud Démare wygrał nerwowy 7. etap. Hat-trick mistrza Francji!

Arnaud Démare (Groupama-FDJ) wygrał siódmy etap wyścigu Giro d’Italia, który zakończył się pierwszym w tegorocznej edycji czysto sprinterskim finiszem. Bez zmian na czele klasyfikacji generalnej – liderem nadal jest Joao Almeida (Deceuninck-Quick Step). Rafał Majka (BORA-hansgrohe) dojechał bezpiecznie w peletonie i zachował dziesiąte miejsce w klasyfikacji generalnej. 

Siódmy etap wyścigu Giro d’Italia przebiegał z miejscowości Materna do Brindini, a jego całkowity dystans wynosił 143 km. Na papierze wyglądał jako jeden z najłatwiejszych w tegorocznej edycji, jeśli nie najłatwiejszy. Szybko się jednak okazało, że był to najgorszy dzień, o jakim mogli pomyśleć kolarze walczący w klasyfikacji generalnej. Fakt, że większość trasy etapu prowadziła w dół (760 metrów w stosunku do 450 metrów wspinaczki) i nie zaplanowano żadnej górskiej premii powodował, że zanosiło się na bardzo szybki dzień w siodle. Na 66. kilometrze znajdowała się pierwsza lotna premia, a już 25 kilometrów później druga i zarazem ostatnia tego dnia. 5 kilometrów przed metą peleton skręcał w Via Appia – bardzo długą prostą w stronę Brindisi. Kolejny zakręt kolarze musieli pokonać dopiero 2,2 km przed metą, a następnie trzy 90-stopniowe zakręty i rondo, zanim wjechali na ostatni kilometr. Flamme rouge to prosta, płaska i szeroka szosa, a więc idealne warunki dla tzw. „czystych sprinterów” albo po prostu najszybszych zawodników startujących w tegorocznej edycji Giro d’Italia.

Zaraz po starcie ostrym uformowała się czteroosobowa ucieczka dnia w składzie: Thomas De Gendt (Lotto-Soudal), Marco Frapporti (Vini Zabu-KTM), Simon Pellaud (Androni Giocattoli-Sidermec) oraz Josef Cerny (CCC Team). Do prowadzącego kwartetu próbował przez dłuższą chwilę dołączyć także Fabio Mazzucco (Bardiani-CSF), ale coraz silniej wiejący boczny wiatr uniemożliwił to Włochowi.

Już 130 kilometrów przed metą okazało się, że sprawdziły się prognozy pogody zapowiadające silny boczny wiatr w pierwszej fazie etapu. Chociaż na początku wydawało się, że powstaną duże rocznice i niektórzy kolarze walczący w klasyfikacji generalnej stracą czas, to około 40 kilometrów przed metą wszystko się zjechało. Na szczęście m.in. dla Rafała Majki i Pello Bilbao. Tempo pierwszej godziny było jednak zawrotne – średnia prędkość wyniosła 51,5 km/h.

Nerwowość panująca na siódmym etapie dała swój upust 77 km przed metą, kiedy to po „liźnięciu koła” na asfalcie znaleźli się m.in. właściciel koszulki najlepszego młodzieżowca Vanhoucke, lider drużyny Astana Jakob Fuglsang, a także Wilco Keldermann. Na szczęście żadnemu z tych kolarzy nie stało się nic poważnego i mogli kontynuować rywalizację.

W takich warunkach szans na przetrwanie nie mieli uciekinierzy, którzy po uformowaniu się ucieczki szybciej zaczęli tracić czas niż zyskiwać. Tym faktem nie zniechęcili się Pellaud i Frapporti, którzy 80 km przed metą postanowili ruszyć ponownie. Wobec tego Pellaud wygrał pierwszy lotny finisz, zaś na drugim – na którym nie było już prowadzącej dwójki – peleton nie rywalizował. Jako pierwszy kreskę przejechał Manuele Boaro, a na bonusowe sekundy załapał się nawet Kamil Gradek.

W miejscu, gdzie znajdował się baner oznajmiający, że do mety pozostało 45 km wydarzyła się kolejna kraksa, w którą było zaangażowanych wielu kolarzy reprezentujących rozmaite drużyny. Jednym z tych, którzy znaleźli się na asfalcie był lider klasyfikacji górskiej Filippo Ganna (INEOS Grenadiers). Kolarze, którzy przewrócili się razem z nim utworzyli drugą grupę, która momentalnie poniosła stratę do peletonu wynoszącą minutę. W kraksie tej uczestniczyło kilku kolarzy CCC Team, w tym Ilnur Zakarin.

Ostatecznie, gdy peleton rozpoczął ostatnie 20 km etapu, zarówno grupa Ganny, jak i grupa Zakarina dołączyła do peletonu. Chwilę później sytuacja nieco się uspokoiła (przynajmniej, jeśli idzie o kraksy) i drużyny rozpoczęły formowanie sprinterskich pociągów, zaś te nie zainteresowane walką na finiszu ochranianiem swoich liderów. Sytuację dodatkowo komplikował fakt, że niektóre z ekip miały do zrobienia zarówno jedno i drugie, jak np. BORA-hansgrohe z Patrickiem Konradem, Rafałem Majką i… Peterem Saganem.

Na szczęście ostatnie kilometry przebiegły dość spokojne, i co najważniejsze, bez kraks. Po raz dugi z rzędu bardzo pewne i zdecydowane zwycięstwo odniósł Arnaud Démare. Sto szóste drugie miejsce w karierze zdobył Peter Sagan, zaś podium domknął Michael Matthews (Team Sunweb). Dzięki kolejnemu etapowemu zwycięstwo mistrz Francji powiększył przewagę w klasyfikacji punktowej.

Wyniki siódmego etapu: 

Klasyfikacja generalna po siedmiu etapach: