Czempionat w 2017 roku będzie prowadził przez ciężkie tereny i dość długie podjazdy.
Jazda drużynowa na czas
Jako pierwsze na trasie pojawią się ekipy zawodowe. Start do „drużynówki” mającej długość 41.6km odbędzie się w parku sportowym Ravnanger w Askøy, niedaleko Bergen. Kolarze skierują na południe, po płaskich odcinkach. Po skręcie na wschód rywalizacja przeniesie się na fiordy i wiszący most Askøy o długości 1057m, druga największa tego typu konstrukcja w Norwegii.
Już w okolicach Bergen czekają cztery dość trudne technicznie kilometry i pierwszy podjazd. Loddefjord ma długość 600m i średnie nachylenie 10%. Po 10km płaskiego odcinka przyjdzie druga wspinaczka – Birkelundsbakken. Ta góra ma 3km długości i średnie nachylenie 6%, chociaż momentami trudność wzrasta nawet do 16%.
Przed dojazdem do Bryggen pojawi się 600m bruku. Ostatnie 1.5km to walka z czasem w porcie, a finisz znajduje się na Festplassen w centrum miasta.
Jazda indywidualna na czas
Wszystkie wyścigi indywidualne mają to samo miejsce startu i mety – Festplassen w centrum Bergen. Trasa ponownie poprowadzi na południe, tym razem jednak pozostanie po innej stronie jeziora. Organizatorzy zaplanowali dwa okrążenia – jedno krótsze, po którym pojadą juniorki i orlicy oraz dłuższe, dla pozostałych kategorii.
Obie pętle są do siebie podobne. Jedyną różnicą jest podjazd Birkelundsbakken, który jest umiejscowiony w środkowej części dłuższego okrążenia. Jednocześnie będzie to największa trudność, która spotka kolarzy podczas samotnej walki z czasem.
Po drodze zawodnicy będą mieli przyjemność minąć m.in. królewską rezydencję, dom kompozytora Edwarda Griega oraz budynek, w którym Bjørnstjerne Bjørnson napisał norweski hymn. Z pewnością będzie to dodatkowa atrakcja kulturowa dla kibiców. Finisz będzie miał miejsce w samym sercu Bergen.
Wyścig ze startu wspólnego
Z pewnością wyścig w Norwegii będzie jednym z dłuższych w ostatnich latach. Elita mężczyzn będzie miała do przejechania 41,5 km płaskiego dojazdu do miasta, a także 12 pętli po 19,5 km każda, co w sumie da 277,5 km. Największą trudnością na trasie będzie podjazd pod Mount Ulriken. Wspinaczka będzie miała długość 1,4 km o średnim nachyleniu 6,5%. Najprawdopodobniej tam będziemy oglądać najbardziej agresywne ataki zawodników lubiących szybką jazdę pod górę.
W przypadku pozostałych kategorii, wyścig będzie rozgrywał się jedynie na pętlach. Juniorzy i elita kobiet będą mieć do pokonania 156 km, juniorki 78 km, a orlicy 195 km.
to chyba będą trudniejsze mistrzostwa niż te w Ponferradzie