Wśród kolarzy popularne jest wykonywanie testów funkcjonalnej mocy progowej (FTP). Takie testy pomagają w ustaleniu obciążeń (mocy lub częstości skurczów serca) treningów kolarskich. Regularnie wykonywane testy pozwalają też na ocenę skuteczności treningów, ponieważ poprawa funkcjonalnej mocy progowej może służyć za zwiastun dla poprawy wyników sportowych.
Testy laboratoryjne w treningu kolarskim
Aby ocenić wydolność fizyczną można skorzystać z pomocy laboratorium fizjologicznego. Najbardziej popularnym testem laboratoryjnym jest test progresywny. Wykonując taki test możesz ocenić poziom maksymalnego poboru tlenu, który jest miarą zdolności energetycznych kolarza. Aby szybko jeździć w wyścigach kolarskich, potrzebne są duże ilości energii, dlatego wysoki poziom maksymalnego poboru tlenu jest potencjalnie korzystny. Na podstawie testów laboratoryjnych można też ocenić moc progów metabolicznych. Tak wyznaczona moc (podobnie jak funkcjonalna moc progowa) może pomóc w ustaleniu obciążeń treningowych. Moc progów metabolicznych jest też dobrym wskaźnikiem wytrenowania, gdyż oznacza poziom intensywności pracy, przy którym zwiększa się produkcja kwasu mlekowego (a tym samym szybciej narasta zmęczenie). Jeśli więc uda Ci się poprawić moc na progach metabolicznych, to możesz spodziewać się, że podczas wyścigu będziesz szybciej jechać.
Ocena wykorzystania energii podczas wysiłku kolarskiego
Poza w/w parametrami są też mniej popularne wskaźniki wytrenowania, które można wyznaczyć w oparciu o badania wydolności fizycznej kolarza. Przydatnym parametrem może być np. ekonomia pracy kolarza (lub wydajność energetyczna pracy). Lepiej jest, jeśli podczas jazdy zużywamy mniej energii, gdyż dzięki temu energia pozwala na wykonanie dłuższego wysiłki (ewentualnie w końcówce wyścigu będziemy dysponowali większymi rezerwami energetycznymi, co pozwoli pojechać szybciej). Poziom ekonomii można ocenić na podstawie parametrów oddechowych mierzonych w badaniach wydolnościowych i jej poprawa jest ważna w kontekście przygotowania do zawodów kolarskich. Innym przydatnym parametrem może być ocena ilości uwalnianej energii termicznej podczas intensywnej pracy. Jeśli badania wykażą, że kolarz uwalnia duże ilości energii termicznej, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że dobrze sobie poradzi w rywalizacji sportowej w trudnych warunkach termicznych. Istnieje też duże prawdopodobieństwo, że kolarza emitującego duże ilości energii termicznej będzie można określić kolarzem o wysokiej wydolności fizycznej, ponieważ zdolność emisji cieplnej jest związana (skorelowana) z poziomem mocy możliwej do uzyskania podczas intensywnego wysiłku oraz z maksymalnym poborem tlenu.
Nie strój, a systematyka uczyni z Ciebie zawodnika
Niezależnie, czy zdecydujesz się wykonać badania laboratoryjne, czy też wykonać terenowy test funkcjonalnej mocy progowej, pamiętaj, aby Twoje badania były wykonywane systematycznie. Proponujemy, aby ocena wydolności była powtarzana w odstępach 6-9 tygodni. To pozwoli Ci systematycznie oceniać efekty treningów oraz korygować obciążenia Twoich treningów.
Spis treści:
– typy testów wydolności – 0:35 – 1:30
– charakterystyka testów progresywnych – 1:30 – 5:20
– charakterystyka testów liniowych i interwałowych – 5:20 – 14:25
– ocena wydolności za pomocą testów FTP – 14:25 – 15:35
⚡ AiTRAINER https://aitrainer.eu/ ⚡ – pierwsze dwa tygodnie trenowania ZA DARMO!
