Po wyścigu E3 Harelbeke, Gandawa-Wevelgem i Tour des Flanders czas na królewski, ostatni z największych brukowanych klasyków czyli Paryż-Roubaix. 257 kilometrów oraz 28 brukowych sekcji, to statystyki towarzyszące 112. edycji „Piekła północy”, która już w niedzielę! Tytułu z przed roku bronić będzie Fabian Cancellara (Trek Factory Racing). Na starcie jeden Polak – Maciej Bodnar (Cannondale Pro Cycling).
Trasa:
Wyścig Paryż-Roubaix jest uznawany za króla klasyków i jednocześnie najcięższy wyścig jednodniowy świata. Ta impreza, jak żaden inny wyścig pokazuje prawdziwą charakterystykę oraz jakość kolarza. Trzeba być piekielnie silnym, wytrzymałym oraz mieć dość pokaźne warunki fizyczne, by poradzić sobie na francuskich „kocich” łbach.
Pierwsza kostka znajduje się na 97. km, a jest to odcinek Troisvilles – Irchy. Jednak pierwszy poważny test nastąpi kilkadziesiąt kilometrów dalej, a będzie to odcinek Quiévy, który liczy sobie 3700 metrów i jest jednym z najtrudniejszych w całym wyścigu.
Na 161 kilometrze czas na najbardziej spektakularny sektor- Trouée d’Arenberg (lasek Arenberg), który oznaczony jest pięcioma gwiazdkami w pięciostopniowej skali trudności. To właśnie na tym odcinku najczęściej dochodzi do kraks oraz decydujących przetasowań. Co prawda do mety jest jeszcze daleko, więc wyścigu wygrać jeszcze się tam nie da, jednak można już go przegrać. Zawodnicy wjeżdżają na ten odcinek z prędkością dochodzącą do 50 km / h, pomimo tego, że w niektórych momentach odstępy między kostkami wynoszą kilka centymetrów…
Decydującym sektorem może okazać się Le Carrefour de l’Arbre, który znajduje się na około 17 kilometrów przed metą i to tam często dochodzi do skutecznych ataków „na metę”. Do mety pozostają już tylko 3 sekcje, a ostatnia z nich znajduje się przed samym wjazdem na welodrom w Roubaix, gdzie tradycyjnie rozegrany będzie finisz.
Profil:
Sektory bruku (suma wszystkich 51,5 km):
28 – Troisvilles (97.5km – 2,200 m) +++
27. Viesly (104km – 1,800 m) +++
26 – Quiévy (106.5km – 3,700m) ++++
25 – Saint-Python (111km – 1,500m) ++
24 – Solesmes (119.5km – 800m) ++
23 – Saulzoir (126km – 1,200m) ++
22 – Verchain-Maugré (130.5km – 1,600m) +++
21 – Quérénaing – Famars (135km – 1,200m) ++
20 – Monchaux-sur-Ecaillon (140.5km – 1,600m) +++
19 – Haveluy (153km – 2,500m) ++++
18 – Trouée d’Arenberg (161.5km – 2,400m) +++++
17 – Wallers – Hélesmes, aka „Pont Gibus” (167.5km – 1,600m)
16 – Hornaing (174.5km – 3,700m) ++++
15 – Warlaing – Brillon (182km – 2,400m) +++
14 – Tilloy – Sars-et-Rosières (185km – 2,400m) ++++
13 – Beuvry-la-Forêt – Orchies (191.5km – 1,400m) +++
12 – Orchies (196.5km – 1,700m) +++
11. Auchy-lez-Orchies – Bersée (202.5km – 2,700m) ++++
10 – Mons-en-Pévèle (208km – 3,000m) +++++
9 – Mérignies – Avelin (214km – 700m) ++
8 – Pont-Thibaut (217.5km – 1,400m) +++
7 – Templeuve – Moulin de Vertain (223.5km – 500 m) ++
6 – Cysoing – Bourghelles (230km – 1,300m) ++++
Bourghelles – Wannehain (232.5km – 1,100m) +++
5 – Camphin-en-Pévèle (237km – 1,800m) ++++
4 – Le Carrefour de l’Arbre (240km – 2,100m) +++++
3 – Gruson (242km – 1,100m) ++
2 – Hem (249km – 1,400m) ++
1 – Roubaix (256km – 300m) +
Faworyci:
Pretendentem numer jeden do wygranej w najtrudniejszym wyścigu jednodniowym w całym sezonie, z pewnością jest Fabian Cancellara. Kolarz Trek Factory Racing wygrał tę imprezę już w poprzednim roku, a także w sezonach 2010 i 2006. Szwajcar w tegorocznych klasykach prezentuje wysoką, stabilną formę, a jej błysk nastąpił w zwycięskim przez niego wyścigu Ronde van Vlaanderen. Wcześniej zajmował 9 pozycję w E3 Harelbeke 2 miejsce w Mediolan-San Remo i 6 w Strade Bianche. W przypadku kolejnego triumfu „Spartacusa” w „Piekle Północy”, dołączyłby do elitarnego grona kolarzy, którzy wygrywali wyścig czterokrotnie. Do tej pory, dokonali tego Roger De Vlaeminck oraz Tom Boonen.
Kolarz Omega Pharma – Quick Step jest kolejnym zawodnikiem, który na welodromie w Roubaix może finiszować po czołowe lokaty. Co prawda były mistrz świata ostatnio przechodził ciężkie momenty związane z życiem prywatnym, a dodatkowo doznał niegroźnych kontuzji, ale jako najbardziej utytułowany w tej imprezie (z grona wciąż aktywnych zawodników w peletonie), zawsze będzie wymieniany w gronie faworytów. „Tom Turbo” ostatnio uplasował się na siódmej lokacie Ronde van Vlaanderen, a w Gandawa-Wevelgem zajął piąte miejsce.
Formą w tym roku imponuje Sep Vanmarcke. Lider ekipy Belkin na Paryż-Roubaix w tym sezonie nie wypadł z pierwszej piątki najważniejszych brukowych klasyków! W Omloop Het Nieuwsblad Elite, Kuurne-Bruxelles-Kuurne, E3 Harelbeke, Gent-Wevelgem oraz w Ronde van Vlaanderen, zajmował odpowiednio 4,3,5,4 i 3 miejsce! Belg może liczyć na silne wsparcie swoich teamowych kolegów.
Greg van Avermaet pokazał ostatniej niedzieli podczas wyścigu Dookoła Flandrii, że potrafi pełnić rolę lidera BMC Racing na najważniejszych imprezach, co do tej pory – nie zawsze mu wychodziło.
Peter Sagan zawsze wymieniany jest w roli pretendenta do triumfu w takiej imprezie jak Paryż-Roubaix. Wciąż jeszcze bardzo młody Słowak (zaledwie 24-lata), często nie wytrzymuje jednak presji w wielkich wyścigach. Z pewnością szefowie ekipy Cannondale liczą, że Sagan spiszę się w niedzielę tak jak na trasie E3 Harelbeke, które udało mu się wygrać. Mistrz swojego kraju może liczyć na nieocenioną pomoc znajdującego się w bardzo dobrej formie Macieja Bodnara.
W przypadku gorszej jazdy Toma Boonena – ekipa Omega Pharma – Quick Step może liczyć na Nikiego Terpstrę oraz Stijna Vandenbergha. Podstawowi pomocnicy czterokrotnego triumfatora Paryż-Roubaix, pokazali jak nigdy podczas ostatnich wyścigów, że są w stanie godnie zastąpić swojego lidera i meldować się w pierwszych piątkach najważniejszych wyścigów rozgrywanych na brukach.
Nie bez szans na walkę o czołowe lokaty, są także: Alexander Kristoff (Katusha), Geraint Thomas (Sky Team), Arnaud Demare (FDJ.fr), Filippo Pozzato (Lampre-Merida), Vicent Jerome (Europcar), Bjorn Leukemans (Wanty-Groupe Gobert), John Degenkolb (Argos-Shimano).
Poprzedni zwycięzcy, dystanse i średnie prędkości:
2013 | Fabian Cancellara (Swi) RadioShack Leopard 254.5km (44.19 km/h) | ||
2012 | Tom Boonen (Bel) Omega Pharma-Quickstep 257.5km (43.48 km/h) | ||
2011 | Johan Vansummeren (Bel) Team Garmin-Cervelo 258km (42.126 km/h) | ||
2010 | Fabian Cancellara (Swi) Team Saxo Bank 259km (39.325 km/h) | ||
2009 | Tom Boonen (Bel) Quick Step 259.5 km (42.343 km/h) | ||
2008 | Tom Boonen (Bel) Quick Step 259.5 km (43.407 km/h) | ||
2007 | Stuart O’Grady (Aus) 259.5 km (42.181 km/h) | ||
2006 | Fabian Cancellara (Swi) 259 km (42.239 km/h) | ||
2005 | Tom Boonen (Bel) 259 km (39.88 km/h) | ||
2004 | Magnus Backstedt (Swe) 261 km (39.11 km/h) | ||
2003 | Peter Van Petegem (Bel) 261 km (42.144 km/h) | ||
2002 | Johan Museeuw (Bel) 261 km (39.35 km/h) | ||
2001 | Servais Knaven (Ned) 254.5 km (39.19km/h) | ||
2000 | Johan Museeuw (Bel) 273 km (40.172 km/h) | ||
1999 | Andrea Tafi (Ita) 273 km (40.519 km/h) | ||
1998 | Franco Ballerini (Ita) 267 km (38.270 km/h) | ||
1997 | Frédéric Guesdon (Fra) 267 km (40.280 km/h) | ||
1996 | Johan Museeuw (Bel) 262 km (43.310 km/h) | ||
1995 | Franco Ballerini (Ita) 266 km (41.303 km/h) | ||
1994 | Andreï Tchmil (Mda) 270 km (36.160 km/h) | ||
1993 | Gilbert Duclos-Lassalle (Fra) 267 km (41.652 km/h) | ||
1992 | Gilbert Duclos-Lassalle (Fra) 267 km (41.480 km/h) | ||
1991 | Marc Madiot (Fra) 266 km (37.332 km/h) | ||
1990 | Eddy Planckaert (Bel) 265 km (34.855 km/h) | ||
1989 | Jean-Marie Wampers (Bel) 265 km (39.164 km/h) | ||
1988 | Dirk De Mol (Bel) 266 km (40.324 km/h) | ||
1987 | Eric Vanderaerden (Bel) 264 km (36.982 km/h) | ||
1986 | Sean Kelly (Ire) 268 km (39.374 km/h) | ||
1985 | Marc Madiot (Fra) 265 km (36.109 km/h) | ||
1984 | Sean Kelly (Ire) 265 km (36.074 km/h) | ||
1983 | Hennie Kuiper (Ned) 274 km (40.308 km/h) | ||
1982 | Jan Raas (Ned) 270 km (36.733 km/h) | ||
1981 | Bernard Hinault (Fra) 263 km (40.868 km/h) | ||
1980 | Francesco Moser (Ita) 264 km (43.106 km/h) | ||
1979 | Francesco Moser (Ita) 259 km (41.010 km/h) | ||
1978 | Francesco Moser (Ita) 263 km (36.494 km/h) | ||
1977 | Roger De Vlaeminck (Bel) 250 km (40.464 km/h) | ||
1976 | Marc De Meyer (Bel) 279 km (40.811 km/h) | ||
1975 | Roger De Vlaeminck (Bel) 277 km (40.406 km/h) | ||
1974 | Roger De Vlaeminck (Bel) 274 km (37.567 km/h) | ||
1973 | Eddy Merckx (Bel) 272 km (36.370 km/h) | ||
1972 | Roger De Vlaeminck (Bel) 272 km (36.709 km/h) | ||
1971 | Roger Rosiers (Bel) 266 km (42.108 km/h) | ||
1970 | Eddy Merckx (Bel) 266 km (41.644 km/h) | ||
1969 | Walter Godefroot (Bel) 264 km (38.939 km/h) | ||
1968 | Eddy Merckx (Bel) 262 km (36.606 km/h) | ||
1967 | Jan Janssen (Ned) 263 km (36.824 km/h) | ||
1966 | Felice Gimondi (Ita) 262 km (37.546 km/h) | ||
1965 | Rik Van Looy (Bel) 267 km (41.847 km/h) | ||
1964 | Peter Post (Ned) 265 km (45.129 km/h) | ||
1963 | Emile Daems (Bel) 266 km (37.681 km/h) | ||
1962 | Rik Van Looy (Bel) 258 km (38.321 km/h) | ||
1961 | Rik Van Looy (Bel) 263 km (41.700 km/h) | ||
1960 | Pino Cerami (Bel) 262 km (43.538 km/h) | ||
1959 | Noël Fore (Bel) 262 km (42.760 km/h) | ||
1958 | Léon Van DaelE (Bel) 269 km (33.300 km/h) | ||
1957 | Fred De Bruyne (Bel) 252 km (34.738 km/h) | ||
1956 | Louison Bobet (Fra) 252 km (41.831 km/h) | ||
1955 | Jean Forestier (Fra) 249 km (40.741 km/h) | ||
1954 | Raymond Impanis (Bel) 246 km (35.590 km/h) | ||
1953 | Germain Derycke (Bel) 245 km (43.522 km/h) | ||
1952 | Rik Van Steenbergen (Bel) 245 km (41.938 km/h) | ||
1951 | Antonio Bevilacqua (Ita) 247 km (40.355 km/h) | ||
1950 | Fausto Coppi (Ita) 247 km (39.123 km/h) | ||
1949 | André Mahe (Fra) and Serse Coppi (Ita) 244 km (39.356 km/h) | ||
1948 | Rik Van Steenbergen (Bel) 246 km (43.612 km/h) | ||
1947 | Georges Claes (Bel) 246 km (39.831 km/h) | ||
1946 | Georges Claes (Bel) 246 km (34.055 km/h) | ||
1945 | Paul Maye (Fra) 246 km (31.212 km/h) | ||
1944 | Maurice De Simpelaere (Bel) 246 km (39.897 km/h) | ||
1943 | Marcel Kint (Bel) 250 km (41.822 km/h) | ||
1939 | Emile Masson (Bel) 262 km (35.934 km/h) | ||
1938 | Lucien Storme (Bel) 255 km (30.936 km/h) | ||
1937 | Jules Rossi (Ita) 255 km (34.935 km/h) | ||
1936 | Georges Speicher (Fra) 262 km (36.137 km/h) | ||
1935 | Gaston Rebry (Bel) 255 km (37.363 km/h) | ||
1934 | Gaston Rebry (Bel) 255 km (32.415 km/h) | ||
1933 | Sylvère Maes (Bel) 255 km (36.523 km/h) | ||
1932 | Romain Gijssels (Bel) 255 km (37.320 km/h) | ||
1931 | Gaston Rebry (Bel) 255 km (36.342 km/h) | ||
1930 | Julien Vervaecke (Bel) 255 km (31.146 km/h) | ||
1929 | Charles Meunier (Bel) 260 km (29.168 km/h) | ||
1928 | André Leducq (Fra) 260 km (33.597 km/h) | ||
1927 | Georges ronsse (Bel) 260 km (30.449 km/h) | ||
1926 | Julien Delbecque (Bel) 270 km (31.962 km/h) | ||
1925 | Felix Sellier (Bel) 260 km (28.031 km/h) | ||
1924 | Jules Van Hevel (Bel) 270 km (25.962 km/h) | ||
1923 | Henri Suter (Swi) 270 km (30.098 km/h) | ||
1922 | Albert DeJonghe (Bel) 262 km (34.690 km/h) | ||
1921 | Henri Pelissier (Fra) 263 km (29.068 km/h) | ||
1920 | Paul Deman (Bel) 263 km (24.377 km/h) | ||
1919 | Henri Pelissier (Fra) 280 km (22.857 km/h) | ||
1914 | Charles Crupelandt (Fra) 274 km (30.332 km/h) | ||
1913 | François Faber (Lux) 265 km (35.333 km/h) | ||
1912 | Charles Crupelandt (Fra) 266 km (31.294 km/h) | ||
1911 | Octave Lapize (Fra) 266 km (31.345 km/h) | ||
1910 | Octave Lapize (Fra) 266 km (29.274 km/h) | ||
1909 | Octave Lapize (Fra) 276 km (30.469 km/h) | ||
1908 | Cyrille Van Hauwaert (Bel) 271 km (25.630 km/h) | ||
1907 | Georges Passerieu (Fra) 270 km (30.971 km/h) | ||
1906 | Henri Cornet (Fra) 270 km (27.034 km/h) | ||
1905 | Louis Trousselier (Fra) 268 km (33.206 km/h) | ||
1904 | Hippolyte Aucouturier (Fra) 268 km (32.518 km/h) | ||
1903 | Hippolyte Aucouturier (Fra) 268 km (29.104 km/h) | ||
1902 | Lucien Lesna (Fra) 268 km (28.088 km/h) | ||
1901 | Lucien Lesna (Fra) 280 km (25.861 km/h) | ||
1900 | Emile Bouhours (Fra) 268 km (37.352 km/h) | ||
1899 | Albert Champion (Fra) 268 km (31.976 km/h) | ||
1898 | Maurice Garin (Fra) 268 km (32.599 km/h) | ||
1897 | Maurice Garin (Fra) 280 km (28.124 km/h) | ||
1896 | Josef Fischer (Ger) 280 km (30.162 km/h) |
Transmisja w Eurosporcie od 13:30!
Foto: bettiniphoto.net
Andrzej Gucwa