Po naprawdę kiepskim sezonie 2023 w składzie Astana Qazaqstan Team doszło do prawdziwego trzęsienia ziemi. Zmieniono aż 50% kolarzy, w tym poszukano kilku ciekawych, potencjalnych liderów. Czy to wystarczy do podjęcia walki o utrzymanie w World Tourze?
W naszym Naszosowym podsumowaniu sezonu 2023 Astana Qazaqstan Team otrzymała notę 1.5/10… i była to wyższa ocena niż przewidywaliśmy. O tym, że będzie źle wiadomo było bowiem już na etapie budowy składu. Teraz dokonano prawdziwej rewolucji – pożegnano aż 15 zawodników, przyszło z kolei 14 innych. Czy takie zmiany dadzą zamierzony efekt? Tuż już bym się zastanawiał, ale o tym obszerniej w dalszej części tekstu.
Odeszły przede wszystkim postaci drugoplanowe dla worldtourowego peletonu – m.in. kończący karierę Luis León Sánchez, a także Fabio Felline, Gianni Moscon, David de la Cruz, Joe Dombrowski czy Martin Laas. W ich miejsce przychodzi za to kilku ciekawych kolarzy, w tym m.in. Davide Ballerini, Henok Mulubrhan, Lorenzo Fortunato, Ide Schelling, Max Kanter, Rüdiger Selig, Michael Mørkøv czy Anthon Charmig. To wciąż nie są jednak wielkie gwiazdy, a zatem ciężko spodziewać się wielkiej rewolucji pod kątem wyników.
Główne gwiazdy Astana Qazaqstan Team na sezon 2024:
a) na klasyfikacje generalne wyścigów wieloetapowych:
Jedynym kolarzem w całym składzie kazachskiej grupy, który w swojej karierze osiągnął wartościowe wyniki na poziomie World Touru jest obecnie Alexey Lutsenko. Nawet 31-latek w tym roku błyszczał jednak jedynie w etapówkach niższych kategorii będąc daleko od 7. czy 8. miejsca, które zajmował w Tour de France w sezonach 2021 i 2022.
Mniejsze wyścigi to także specjalizacja Lorenzo Fortunato. Włoch kilka razy próbował swoich sił w World Tourze, ale bezskutecznie. Jeszcze gorzej wygląda rzut oka na resztę składu – Harold Tejada, Harold Martín López, Henok Mulubrhan, Christian Scaroni czy Santiago Umba to również kolarze na imprezy co najwyżej niższych kategorii.
b) na sprinty:
Gdyby jeszcze kilka lat temu napisać komuś, że to właśnie sprinterzy będą ratowali jakość składu Astana Qazaqstan Team to ta osoba zapewne mocno popukała by się w czoło. Azjatycki World Team nigdy bowiem nie słynął z walki na płaskich końcówkach czy w jednodniówkach, a zawsze opierał skład przede wszystkim na wybitnych góralach. Teraz jednak nastąpił zwrot o niemalże 180 stopni.
Czy Mark Cavendish wygra swój 35. etap Tour de France? Tego nie wiemy, bo póki co mogliśmy jedynie zobaczyć jak Brytyjczyk prezentuje się w nowym stroju kazachskiej grupy. Wiadomo jednak, że zespół zrobi wszystko by ten mógł to osiągnąć, a pomóc mu mają m.in. Cees Bol, Davide Ballerini, Michael Mørkøv czy Gleb Syritsa. W składzie znaleźli się także Max Kanter i Rüdiger Selig, ale jeśli wierzyć ich słowom to mają mieć rozbieżny kalendarz startów z brytyjskim weteranem szos.
c) na klasyki:
Po wygranej w Omloop Het Nieuwsblad w 2021 roku dużo oczekiwano po Davide Ballerninim, ale ten później nie nawiązał już do swojego największego sukcesu w karierze. Włoch nadal może być jednak jedną z gwiazd swojej nowej drużynie – tegoroczne 7. miejsce w Dwars door Vlaanderen czy 12. lokata w Mediolan-San Remo wyglądają jak solidna baza do bycia liderem na tle dość przeciętnych kolegów.
W nieco trudniejszych jednodniówkach zapewne błyszczeć będzie Alexey Lutsenko, acz Kazach ostatnio miał problemy gdy przychodziło mu do konfrontacji z najlepszymi. Ciekawymi opcjami będą także dynamiczni Samuele Battistella, Ide Schelling i Simone Velasco, na których z pewnością liczą w kazachskim zespole. Ponadto wciąż warto obserwować rozwój mistrza świata do lat 23 z Wollongong, czyli Yevgeniya Fedorova, a także kolarza roku 2023 w Afryce – Henoka Mulubrhana.
d) na „czasówki”:
Poproszę następne pytanie.
e) na górskie etapy:
Zważywszy na to, że ciężko wierzyć w walkę kolarzy Astana Qazaqstan Team w worldtourowych wyścigach można się spodziewać, że ci spróbują się pokazywać regularnie w górskich odjazdach. Smak wygranej na tym poziomie zna póki co 2 z kolarzy specjalizujących się w jeździe w trudnym terenie – Alexey Lutsenko i Lorenzo Fortunato. Na zapleczu najwyższej dywizji triumfy w karierze zgarniali już także Anthon Charmig i Simone Velasco.
Poza tą czwórką w odjazdach pokażą się zapewne także Harold Martín López, Santiago Umba, Harold Tejada, Christian Scaroni czy Vadim Pronskiy. Sumarycznie jednak coś czuję, że zbiorą oni maksymalnie 1-2 zwycięstwa dzięki tego typu akcjom.
f) kolarze, na których warto zwrócić uwagę:
Znów trudne się wylosowało. Gdybym miał nie powtarzać użytych wcześniej nazwisk to do tej sekcji trafiłby chyba tylko Gianmarco Garofoli. 21-letni Włoch potrafił w karierze pokazać się w górach, ale jednocześnie jest całkiem żwawy. Jeśli zanotuje progres to może być interesującym zawodnikiem na niejeden klasyk w swojej ojczyźnie.
2 lata temu zastanawiałbym się tu także nad tym jak wiele osiągnie Santiago Umba. Problem z 21-letnim Kolumbijczykiem jest jednak taki, że ten bardzo młodo zaliczył nie tylko zatrzymanie swojego rozwoju, ale wręcz i regres talentu. Czy nowy zespół coś z niego wydobędzie? Oby, bo inaczej będzie można mówić o naprawdę dużym rozczarowaniu karierą tego młodziana.
Skład drużyny Astana Qazaqstan Team na sezon 2024:
🇰🇿 – Alexey Lutsenko, Yevgeniy Fedorov, Vadim Pronskiy, Yevgeniy Gidich, Igor Chzhan, Dmitriy Gruzdev, Gleb Brussenskiy, Anton Kuzmin, Daniil Marukhin, Nicolas Vinokurov
🇮🇹 – Davide Ballerini, Samuele Battistella, Lorenzo Fortunato, Christian Scaroni, Simone Velasco, Gianmarco Garofoli, Michele Gazzoli
🇳🇱 – Ide Schelling, Cees Bol
🇩🇰 – Michael Mørkøv, Anthon Charmig
🇨🇴 – Harold Tejada, Santiago Umba
🇩🇪 – Max Kanter, Rüdiger Selig
🇬🇧 – Mark Cavendish
🇪🇷 – Henok Mulubrhan
🇷🇺 – Gleb Syritsa
🇪🇨 – Harold Martín López
Podsumowanie
To nie tak, że źle życzę Astana Qazaqstan Team – naprawdę tak znana ekipa jak ta moim zdaniem powinna pozostać w World Tourze, ale jednocześnie pisząc ten tekst nie potrafię znaleźć powodów, dla których miałoby się to stać w wyniku sportowej rywalizacji. Kazachski zespół punktuje głównie w mniejszych imprezach czy mistrzostwach kontynentalnych i krajowych, a poczynione przez nich wzmocnienia nie budują we mnie optymizmu by miało nagle być zupełnie inaczej.
Finalna nota? Dwója. W szkole ta dawałaby promocję do następnej klasy, ale tu po pierwsze maksymalną oceną jest dyszka, a po drugie mówimy o World Tourze, gdzie na takich „dopuszczających” nie ma miejsca, bo konkurencja jest naprawdę mocna. Panie Vinokourov, wymyśl Pan coś, bo inaczej za rok będziemy mogli myśleć nad epitafium na temat zarządzanego przez Pana zespołu.
