Giro d’Italia 2020: Peter Sagan ucisza krytyków zwycięstwem „na solo” w Tortoreto

Było wiele drugich miejsc i straconych szans. Niektórzy przepowiadali już nawet koniec ery Petera Sagana (BORA-hansgrohe), ale zwycięstwo byłego trzykrotnego mistrza świata na dziesiątym etapie Giro d’Italia zamyka usta wszystkim. Od zainicjowania ucieczki, po atak na podjazdach i wreszcie triumf „na solo”. Król Peter Sagan nie jest już drugi. Rafał Majka przyjechał bezpiecznie w grupie lidera – kolejny dobry dzień Polaka, który awansował na 8. miejsce w klasyfikacji generalnej.  

Niestety w atmosferze niepewności rozpoczął się dziesiąty etap wyścigu Giro d’Italia z miejscowości Lanciano do Tortoreto o długości 177 km. Z powodu zakażeń koronawirusem wycofały się drużyny Mitchelton-Scott i Jumbo-Visma, a ponadto różową karawanę opuścił Michael Matthews (Team Sunweb), który także uzyskał pozytywny wynik badania na obecność nowej choroby. Zakażenia wykryto także u członków drużyn INEOS oraz AG2R La Mondiale. W sumie bilans testowania w pierwszym dniu odpoczynku wygląda następująco: osiem zakażeń i dwie wycofane drużyny.

Przechodząc do prezentacji trasy, to bardzo interesująco zapowiadało się ostatnich 60 kilometrów etapu, na których znajdowało się sześć krótkich, ale stromych podjazdów. Trzy z nich organizatorzy oznaczyli jako górskie premie: Tortoreto (1,9 km; 7,2%, max. 18%), pod który zawodnicy podjeżdżali dwa razy oraz Colonella (3,1 km; 9,2%). Po ostatnim podjeździe pod Tortoreto następował czterokilometrowy zjazd do mety, która była usytuowana tuż obok plaży nad Adriatykiem.

Po ataku Filippo Ganny (INEOS) oraz Petera Sagana (BORA-hansgrohe) utworzyła się mocna siedmioosobowa czołówka, w której oprócz Włocha i Słowaka jechali jeszcze: Ben Swift (INEOS), Jhonatan Restrepo (Androni Giocattoli – Sidermec), Simon Clarke (EF Pro Cycling), Dario Cataldo, Davide Villela (Movistar).

Początkowo uciekinierzy nie mogli wyrobić sobie większej przewagi, ponieważ w mocną pogoń rzuciła się drużyna lidera klasyfikacji punktowej Groupama-FDJ. Był nawet moment, w którym gonił Arnaud Démare we własnej osobie. Ostatecznie, około 90 km przed metą, peleton postanowił odpuścić harcowników, którzy momentalnie wyrobili sobie przewagę grubo przekraczającą cztery minuty. Jednak chwilę później rządy w peletonie objęła UAE Team Emirates, która chciała dogonić ucieczkę po to, aby o zwycięstwo etapowe mógł powalczyć Diego Ulissi.

Premię górską na pierwszym podjeździe pod Tortoreto wygrał Simon Clarke, a ucieczka miała w tym momencie cztery minuty przewagi nad peletonem.

Na płaskiej części pomiędzy podjazdami Tortoreto i Colonella wydarzyły się dwie interesujące rzeczy. Po pierwsze, doszło do rozerwania peletonu i w drugiej grupie zostali m.in. Ilnur Zakarin i Arnaud Démare. W związku z tym, że Rosjanin traci niecałe dwie minuty do lidera klasyfikacji generalnej, niemal cała drużyna CCC została delegowana do pogoni, która przed kolejną ścianką zakończyła się sukcesem. Po drugie, ponad minutę straty do uciekinierów odrobiła drużyna UAE Team Emirates. Podczas wspinaczki na Colonellę ucieczka miała już tylko nieco ponad dwie minuty przewagi nad peletonem.

Na tym podjeździe ucieczka się podzieliła i nie przestawał imponować Filippo Ganna, który odjechał razem z Clarkiem, po raz kolejny pokazując dobre umiejętności jazdy po górach jak na zawodnika ważącego 82 kg. Clarke wygrał kolejną górską premię Controguerra, dystansując nieco Gannę. Tymczasem w peletonie do pracy włączyła się drużyna NTT Pro Cycling, która pracowała dla swojego lidera Domenico Pozzovivo.

Niestety na zjeździe z podjazdu Controguerra Pozzovivo miał defekt w rowerze. Z kolei z peletonu zaatakował trzeci w klasyfikacji generalnej Pello Bilbao (Bahrain-McLaren). Na kolejnym z nieoznaczonych podjazdów Pello Bilbao dogonił odpadającego z ucieczki Dario Cataldo. 19 km przed metą na czele wyścigu znajdował się duet szybkich kolarzy – Ben Swift i Peter Sagan.

U progu ostatniego podjazdu pod Tortoreto sytuacja w wyścigu wyglądała następująco: Sagan i Swift mieli 37 sekund przewagi nad peletonem, zaś Pello Bilbao zostawił Villelę i wisiał pomiędzy ucieczką i główną grupą. Chwilę później Sagan zostawił Swifta i dawał z siebie absolutnie wszystko, aby zamknąć usta wieszczącym koniec ery Petera Sagana i odnieść etapowe zwycięstwo we wspaniałym stylu. Za plecami Słowaka atak na maglia rosa kontynuował Pello Bilbao, który doszedł do Swifta.

Hiszpan próbował gonić Sagana, ale nieco ponad 5 km przed metą został doścignięty przez grupę lidera Joao Almeidy, w której znajdował się bardzo dobrze jadący Rafał Majka. Brawa za determinację i świetny występ należą się także Domenico Pozzovivo, który doszedł do peletonu po gumie, pomimo że musiał to robić także na podjazdach, a następnie próbował jeszcze atakować.

Peter Sagan przyjechał na metę samotnie, co jest rzadkim widokiem. Dzięki statystyce dostarczonej przez portal Procyclingstats dowiadujemy się, że zwycięstwa „na solo” z większą przewagą Słowak odnosił jedynie w lokalnych wyścigach w swoim rodzinnym kraju, w tym podczas mistrzostw Słowacji. W prestiżowych imprezach, takich jak chociażby Ronde Van Vlaanderen czy Gandawa-Wevelgem była to przewaga wynosząca nieco ponad 20 sekund. Tak czy siak jego domeną zdecydowanie nie są triumfy odnoszone w takim stylu jak dzisiaj.

Straty w klasyfikacji generalnej poniósł Jakob Fuglsang (Astana), który podobnie jak Pozzovivo złapał w końcówce gumę.

Wyniki 10. etapu Giro d’Italia:

Klasyfikacja generalna po dziesięciu etapach: