Nazwisko bohatera narodowego, Wilhelma Tella jest dla wielu osób jednym z pierwszych skojarzeń ze Szwajcarią. Dzisiaj przypomnimy historię wyścigu kolarskiego, który był poświęcony Tellowi.
Historia Wyścigu o Nagrodę Wilhelma Tella sięga 1971 roku. Etapowa, rozgrywana głównie w sierpniu, impreza do 1985 roku była przeznaczona tylko dla amatorów. Później w rywalizacji mogli wziąć udział także profesjonaliści. W 1995 roku Grand Prix zostało włączone do cyklu UCI, a od 2000 roku mogli startować w nim jedynie kolarze do lat 23.
W 2007 roku utworzony został Puchar Narodów, w którym znalazły się wyścigi dla młodzieżowców. W jego skład weszło także Grand Prix Guillaume Tell. Zwycięzcą wyścigu został Anton Reshetnikov. Później Rosjanin został zdyskwalifikowany za stosowanie dopingu. Organizatorzy oskarżyli Międzynarodową Unię Kolarską o zepsucie reputacji wyścigu i bierność w walce z dopingiem. Tym samym GP Tell wycofało się z Pucharu Narodów i trafiło do kalendarza UCI Europe Tour. Ostatnia edycja odbyła się w 2009 roku.
Wyścig rozpoczynał się od prologu, który rozgrywany był głównie w Lucernie. Pierwsza edycja zmagań w środkowej Szwajcarii zakończyła się wygraną reprezentanta gospodarzy, Fritza Wehrliego. Czwarty w klasyfikacji generalnej był Zbigniew Krzeszowiec, który przyjechał do Helwecji po zwycięstwie w Wyścigu Dookoła Małopolski. Czwarty etap z Uri do Aargau wygrał Ryszard Szurkowski, który odjechał od rywali razem z Wehrlim. Na finiszu Polak okazał się lepszy od późniejszego triumfatora. Wcześniej w tym samym sezonie „Król Ryszard” po raz drugi wygrał Wyścig Pokoju, także sięgnął po dwa zwycięstwa etapowe na Tour de Pologne.
Polski kolarz tylko raz stanął na podium wyścigu o Nagrodę Wilhelma Tella. Miało to miejsce podczas drugiej edycji. Trzecie miejsce ze stratą minuty i 42 sekund zajął Jerzy Żwirko. Reprezentant Polski uplasował się za Brytyjczykiem Davidem Lloydem i Hiszpanem Josem Viejo Gomezem. Żwirko był wówczas dobrze zapowiadającym się 22-letnim kolarzem. Niestety, 5 stycznia 1973 roku kolarz zginął razem z Henrykiem Łasakiem w wypadku samochodowym na „zakopiance”.
W 1981 roku pierwszą część prologu wygrali Mirosław Korycki i Grzegorz Banaszek. Tak, prolog składał się z dwóch podetapów, a pierwszym z nich była czasówka rozgrywana w duetach, w której najlepsi byli Polacy. Korycki w klasyfikacji końcowej uplasował się na 8. miejscu. Rok później najlepszy na 4. etapie z metą w Thurgau był Zbigniew Szczepkowski. Polski kolarz okazał się najszybszy na finiszu z grupy. Później Polacy nie odnieśli już sukcesów na Grand Prix Guillaume Tell.
Aż 18 edycji wyścigu wygrali Szwajcarzy, którzy w rankingu narodów wyprzedzają drugich Włochów aż o 14 triumfów. Reprezentanci gospodarzy dominują także w klasyfikacji wygranych etapów. Wygrali ich aż 93, a kolejni w rankingu Niemcy – 42. Po dwa zwycięstwa sięgnęli Belg Peter Verbeken oraz Szwajcarzy – Richard Trinkler i Guido Winterberg. Dla dwóch pierwszych były to jedne z najważniejszych sukcesów w karierze. Winterberg bowiem zdołał wygrać także dwa etapy Tour de Suisse i był 3. w klasyfikacji generalnej tego wyścigu w 1985 roku. Sięgnął także po etapowy triumf na Setmana – Catalana.
Wśród zwycięzców pierwszych edycji można wyróżnić Alexa Zulle. Szwajcar w GP Tell sięgnął po jedno z premierowych zwycięstw w karierze. Później stał się legendą Vuelta a Espana, dwukrotnie wygrywając klasyfikację generalną, a także 9 etapów.
Wróćmy jeszcze do edycji z 2007 roku. Po dyskwalifikacji Antona Reshetnikova pierwsze miejsce przypadło Gatisowi Smukulisowi, a na drugą pozycję awansował Jakob Fuglsang. Zaś w 2004 roku trzeci w generalce w swoim pierwszym sezonie w Team CSC był Andy Schleck. Ostatnią edycję w 2009 roku wygrał Mathias Frank, już jako zawodnik BMC.
W erze Grand Prix Guillaume Tell przeznaczonego dla kolarzy do 23 lat po zwycięstwa etapowe sięgali m.in. Tom Boonen, Simon Gerrans, Gregory Rast, Andre Greipel, Jos van Emden, Peter Velits i Tejay van Garderen. Na GP Tell kolarze rozpoczynali swoje wielkie kariery. Chociażby Tony Rominger, który debiutował tutaj w 1984 roku. Ten fakt oraz ciekawa lista zwycięzców klasyfikacji generalnej i poszczególnych etapów świadczą o tym, że wyścig miał duży prestiż.
