fot. Młoda Photography / naszosie.pl

Duńczyk Mads Pedersen został mistrzem świata Anno Domini 2019. 23-latek był najszybszy na finiszu z trzyosobowej grupki w Harrogate, pokonując m.in. Matteo Trentina (Włochy). Żaden z Polaków nie ukończył wyścigu. 

Z powodu ulewnych opadów deszczu wyścig o mistrzostwo świata elity mężczyzn w brytyjskim Yorkshire nie był najdłuższym w kalendarzu, jeśli idzie o dystans. Organizatorzy zostali zmuszeni do skrócenia go o 23,5 kilometra – tak, aby ominąć rejony, gdzie znajdowały się podjazdy Buttertubs i Grinton Moor. W zamian dodano dwie rundy wokół Harrogate, co spowodowało, że swoiste kryterium rozgrywano przez przeszło 100 km.

Próby uformowania się ucieczki rozpoczęły się natychmiast po machnięciu przez dyrektora wyścigu chorągiewką, jednak jedenastoosobowa czołówka odjechała dopiero po przejechaniu około 30 km. Jej skład wyglądał dość interesująco, ponieważ wbrew tradycji nie zabrali się do niej kolarze z egzotycznych kolarsko krajów czy tzw. drugie, albo trzecie noże, a m.in. Nairo Quintana (Kolumbia) czy Primoz Roglic (Słowenia). Poza nimi jechali w niej: Jonas Koch (Niemcy), Richard Carapaz (Ekwador), Jan Polanc (Słowenia), Magnus Cort Nielsen (Dania), Petr Vakoc (Czechy), Silvan Dillier (Szwajcaria), Maciej Bodnar (Polska), Hugo Houle (Kanda) oraz Alex Howes (USA).

fot. UCI

Niestety niemal od początku wyścigu kolarze mieli do czynienia z różnego rodzaju kłopotami. Przede wszystkim ściganie utrudniały strugi deszczu wylewające się na Yorkshire i chłodne powietrze. Lejąca się z nieba woda utworzyła w niektórych miejscach dosłownie małe jeziorka, przed którymi ostrzegać musieli gwiżdżący gwizdkami ile sił w płucach marszale. Dziwnie przebiegła też strefa bufetu na dojeździe do rund w Harrogate, gdzie niestety upadek, a w konsekwencji wycofanie z wyścigu zaliczył reprezentant Polski Łukasz Owsian, schodzący z roweru z bufetową torebką na szyi… Nie tylko „Łysy” miał problemy w feed zone, bowiem inni kolarze musieli dosłownie zatrzymywać się, by pobrać jedzenie i picie. Zrobił się tam swoisty korek. Jakby tego było mało, od początku transmisji telewizyjnej nie można było skorzystać z obrazu z helikoptera, oczywiście z powodu tragicznych warunków atmosferycznych. Gdy zaś kolarze wjechali na rundy w Harrogate, zniknął obraz z kamer umieszczonych na motocyklach…

Maksymalna przewaga, jaką wyrobili sobie uciekinierzy to nieco ponad cztery minuty, a więc niewiele jak na standardy wyścigu o mistrzostwo świata. Prowadząca jedenastka została doścignięta po wjeździe na rundy. Tam też niestety (na pierwszej rundzie) wydarzyła się w kraksa, w której zamieszany był m.in. Philippe Gilbert z Belgii, a obrońca tytułu Alejandro Valverde (Hiszpania) męczył się z wkręconą w łańcuch kurtką.

Gilbert, mistrz świata z 2012 roku, wrócił na rower z wyraźnym grymasem na twarzy, wynikającym z bólu okolic uda, w które najprawdopodobniej mocno się uderzył. Tracił trochę do peletonu, próbował gonić, ale za chwilę świat obiegł obrazek płaczącego Belga, dla którego prymarnym celem był ten światowy czempionat, a motywatorem napędzającym do treningów malująca się na horyzoncie możliwość założenia po raz drugi w karierze tęczowej koszulki.

Chwilę później drużyna Movistar potwierdziła, że wycofał się mistrz świata z poprzedniego roku Alejandro Valverde, a więc tym samym dla „El Bali” dobiegł końca rok w tęczowej koszulce mistrza świata. Po dotarciu do hotelu 39-latek udzielił krótkiego wywiadu hiszpańskiej federacji kolarskiej, mówiąc: „Po prostu zamarzłem i powiedziałem swoim kolegom, że nie będę kontynuował jazdy. Było wiadomo, że to będzie bardzo wymagający wyścig, a przy tej pogodzie okazał się on zupełnie szalony. Mam nadzieję, że któremuś z moich kolegów powiedzie się dobrze”.

fot. UCI

Opuszczenie rywalizacji przez Philippe’a Gilberta i Alejandro Valverde to tylko ułamek istnego festiwalu wycofań, który miał miejsce na rundach. Poza nimi do swoich hoteli postanowili udać się m.in. Primoz Roglic, Matej Mohoric (obaj Słowenia), Dan Martin (Irlandia), Richard Carapaz (Ekwador), Remco Evenepoel (Deceuninck-Quick Step) i Rohan Dennis (Australia), który pracował na czele peletonu przez całą pierwszą cześć wyścigu. Także i Polacy nie wytrzymali w czołówce liczącej w kluczowym momencie wyścigu tylko około trzydziestu kolarzy.

Gdy nieco uspokoiła się sytuacja na rundach, około 60 km przed metą mocno przyspieszył Stefan Kung (Szwajcaria), za którym pojechał Amerykanin Lawson Craddock. Niedługo później Craddock zjechał z trasy, zaś do Kunga dołączyli Gianni Moscon (Włochy), Mike Teunissen (Holandia) oraz Mads Pedersen (Dania).

Następnie na czele wyścigu sytuacja ponownie uległa zmianie, ponieważ Mike Teunissen odpadł, a z peletonu zaatakował Mathieu van der Poel (Holandia), za którym pojechał Matteo Trentin. Nowa piątka wyglądała więc następująco: Gianni Moscon, Matteo Trentin, Mathieu van der Poel, Mads Pedersen i Stefan Kung.

Z peletonu próbowali kontratakować Toms Skuijns (Łotwa), Carlos Betancur (Kolumbia) i Gorka Izagirre (Hiszpania), ale ostatecznie zostali doścignięci przez mocno pracujących w peletonie Belgów i Francuzów. 18 km przed metą prowadzący kwintet miał 50 sekund przewagi nad „peletonikiem”, co dawało szansę na dojechanie do mety i powalczenie o medale.

W ucieczce lwią część pracy na rzecz Matteo Trentina wykonywał Gianni Moscon, który momentami miał z tego wszystkiego problemy na podjazdach. Brawo jednak za determinację dla Włocha, ponieważ robił wszystko, żeby dochodzić i jak najdłużej pozostawać wsparciem dla swojego rodaka i jednocześnie byłego mistrza Europy.

13 km przed metą – ujmując to używając kolarskiego żargonu – odcięło prąd Mathieu van der Poelowi, który używając jeszcze innej metafory, stanął. 24-letni Holender znajdował się przed wyścigiem w gronie ścisłych faworytów do zwycięstwa, ale piekielnie trudne warunki atmosferyczne zweryfikowały zapędy wielu kolarzy. Kolarz drużyny Corendon-Circus z pewnością powie po wyścigu, co było przyczyną utraty sił, choć ta może być złożona.

Tymczasem przewaga prowadzącej czwórki wzrosła. 8 km przed metą wynosiła minutę i 20 sekund. Na podjeździe na ostatniej rundzie na pedały mocno nacisnął Kung, ale nie zdołał zrobić różnicy. Trentin siedział mu na kole, a zgubić nie dał się także Pedersen.

Około 4 km przed metą z peletonu atakował trzykrotny mistrz świata Peter Sagan, ale nie da się ukryć, że było za późno na tego typu akcje.

Prowadząca trójka Trentin-Pedersen-Kung razem przekroczyła bramę oznaczającą, że do mety pozostał ostatni kilometr. Jako pierwszy, pewny swego, zaczął finiszować Trentin, ale szybszy od niego okazał się znakomicie finiszujący Mads Pedersen. Brązowy medal przypadł Stefanowi Kungowi.

Poniżej można obejrzeć ostateczną rywalizację w mistrzostwach świata 2019.

Pełne wyniki: 

1 Mads Pedersen (Denmark) 6:27:28
2 Matteo Trentin (Italy)
3 Stefan Kung (Switzerland) 0:00:02
4 Gianni Moscon (Italy) 0:00:17
5 Peter Sagan (Slovakia) 0:00:43
6 Michael Valgren Andersen (Denmark) 0:00:45
7 Alexander Kristoff (Norway) 0:01:10
8 Greg van Avermaet (Belgium)
9 Gorka Izagirre Insausti (Spain)
10 Rui Costa (Portugal)
11 Sonny Colbrelli (Italy)
12 Jakob Fuglsang (Denmark)
13 Zdenek Stybar (Czech Republic)
14 Carlos Betancur (Colombia)
15 John Degenkolb (Germany)
16 Ion Izagirre Insausti (Spain) 0:01:14
17 Amund Grondahl Jansen (Norway)
18 Tadej Pogacar (Slovenia)
19 Nils Politt (Germany) 0:01:22
20 Niki Terpstra (Netherlands)
21 Toms Skujins (Latvia) 0:01:46
22 Michael Albasini (Switzerland) 0:01:48
23 Tony Gallopin (France) 0:01:50
24 Michael Matthews (Australia) 0:01:57
25 Alberto Bettiol (Italy)
26 Tao Geoghegan Hart (Great Britain) 0:02:20
27 Marc Hirschi (Switzerland)
28 Julian Alaphilippe (France) 0:02:26
29 Daniel Felipe Martinez Poveda (Colombia) 0:03:59
30 Felix Grossschartner (Austria)
31 Ben Swift (Great Britain) 0:06:38
32 Yves Lampaert (Belgium) 0:07:48
33 Oliver Naesen (Belgium) 0:08:07
34 Sven Erik Bystrom (Norway)
35 Tim Wellens (Belgium)
36 Mike Teunissen (Netherlands)
37 Dylan Teuns (Belgium)
38 Jhoan Esteban Chaves Rubio (Colombia)
39 Andrey Amador (Costa Rica)
40 Chad Haga (United States Of America) 0:10:27
41 Neilson Powless (United States Of America)
42 Benoit Cosnefroy (France) 0:10:52
43 Mathieu van der Poel (Netherlands)
44 Imanol Erviti (Spain) 0:14:48
45 Lucas Eriksson (Sweden)
46 Petr Vakoc (Czech Republic) 0:19:25
DNF Jack Haig (Australia)
DNF Lukas Postlberger (Austria)
DNF Florian Senechal (France)
DNF Dylan van Baarle (Netherlands)
DNF Adam Yates (Great Britain)
DNF Patrick Konrad (Austria)
DNF Marco Haller (Austria)
DNF Bauke Mollema (Netherlands)
DNF Luka Pibernik (Slovenia)
DNF Aleksandr Riabushenko (Belarus)
DNF Nikias Arndt (Germany)
DNF Davide Cimolai (Italy)
DNF Juraj Sagan (Slovakia)
DNF Magnus Cort Nielsen (Denmark)
DNF Alvaro Jose Hodeg Chagui (Colombia)
DNF Edvald Boasson Hagen (Norway)
DNF Michael Woods (Canada)
DNF Christophe Laporte (France)
DNF Michal Golas (Poland)
DNF Nathan Haas (Australia)
DNF Marc Soler (Spain)
DNF Pascal Ackermann (Germany)
DNF Ruben Guerreiro (Portugal)
DNF Alex Kirsch (Luxembourg)
DNF Alo Jakin (Estonia)
DNF Lawson Craddock G (United States Of America)
DNF Simon Clarke (Australia)
DNF Luke Durbridge (Australia)
DNF Hermann Pernsteiner (Austria)
DNF Giovanni Visconti (Italy)
DNF Alexey Lutsenko (Kazakhstan)
DNF Grega Bole (Slovenia)
DNF Simon Geschke (Germany)
DNF Geraint Thomas (Great Britain)
DNF Michael Morkov (Denmark)
DNF Jonathan Caicedo (Ecuador)
DNF Remi Cavagna (France)
DNF Luis Leon Sanchez (Spain)
DNF Salvatore Puccio (Italy)
DNF Christopher Juul Jensen (Denmark)
DNF Jack Bauer (New Zealand)
DNF Pieter Weening (Netherlands)
DNF Rafal Majka (Poland)
DNF Pawel Poljanski (Poland)
DNF Jasha Sutterlin (Germany)
DNF Lukasz Wisniowski (Poland)
DNF Nicolas Jonathan Castroviejo (Spain)
DNF Josef Cerny (Czech Republic)
DNF Kasper Asgreen (Denmark)
DNF Sam Bennett (Ireland)
DNF Danilo Wyss (Switzerland)
DNF Benjamin Perry (Canada)
DNF Eduard-michael Grosu (Romania)
DNF Emils Liepins (Latvia)
DNF Rory Townsend (Ireland)
DNF Matej Mohoric (Slovenia)
DNF Anthony Roux (France)
DNF Diego Ulissi (Italy)
DNF Bob Jungels (Luxembourg)
DNF Jose Rojas (Spain)
DNF Yukiya Arashiro (Japan)
DNF Jonas Koch (Germany)
DNF Mitchell Docker (Australia)
DNF Michael Schar (Switzerland)
DNF Casper Phillip Pedersen (Denmark)
DNF Pavel Sivakov (Russian Federation)
DNF Eduardo Sepulveda (Argentina)
DNF Sebastian Henao Gomez (Colombia)
DNF Carl Fredrik Hagen (Norway)
DNF Dion Smith (New Zealand)
DNF Sebastian Langeveld (Netherlands)
DNF Marcus Burghardt (Germany)
DNF Aleksandr Vlasov (Russian Federation)
DNF Hugo Houle (Canada)
DNF Owain Doull (Great Britain)
DNF Alejandro Valverde (Spain)
DNF Tim Declercq (Belgium)
DNF Alex Howes (United States Of America)
DNF Sergei Chernetskii (Russian Federation)
DNF Zhandos Bizhigitov (Kazakhstan)
DNF Nairo Quintana (Colombia)
DNF Gediminas Bagdonas (Lithuania)
DNF Conor Dunne (Ireland)
DNF Michael Gogl (Austria)
DNF Erik Baska (Slovakia)
DNF James Piccoli (Canada)
DNF Jan Polanc (Slovenia)
DNF Stylianos Farantakis (Greece)
DNF Tanel Kangert (Estonia)
DNF Kim Magnusson (Sweden)
DNF Edward Dunbar (Ireland)
DNF Jose Goncalves (Portugal)
DNF Remco Evenepoel (Belgium)
DNF Stepan Kuriyanov (Russian Federation)
DNF Julien Bernard (France)
DNF David Per (Slovenia)
DNF Yevgeniy Gidich (Kazakhstan)
DNF Dmitriy Gruzdev (Kazakhstan)
DNF Ben Gastauer (Luxembourg)
DNF Silvan Dillier (Switzerland)
DNF Nicholas Dlamini (South Africa)
DNF Rui Oliveira (Portugal)
DNF Maciej Bodnar (Poland)
DNF Rein Taaramae (Estonia)
DNF Ian Stannard (Great Britain)
DNF Krists Neilands (Latvia)
DNF Vegard Stake Laengen (Norway)
DNF Evaldas Siskevicius (Lithuania)
DNF Shane Archbold (New Zealand)
DNF Jan Barta (Czech Republic)
DNF Hideto Nakane (Japan)
DNF Primoz Roglic (Slovenia)
DNF Philippe Gilbert (Belgium)
DNF Jos van Emden (Netherlands)
DNF Daniel Martin (Ireland)
DNF Yuriy Natarov (Kazakhstan)
DNF Guillaume Boivin (Canada)
DNF Rory Sutherland (Australia)
DNF Daryl Impey (South Africa)
DNF Mihkel Raim (Estonia)
DNF Nelson Oliveira (Portugal)
DNF Richard Carapaz (Ecuador)
DNF Frantisek Sisr (Czech Republic)
DNF Tom Wirtgen (Luxembourg)
DNF Juan Sebastian Molano Benavides (Colombia)
DNF Polychronis Tzortzakis (Greece)
DNF Antoine Duchesne (Canada)
DNF Antonio Barac (Croatia)
DNF Jan Andrej Cully (Slovakia)
DNF Peter Kusztor (Hungary)
DNF Roman Kreuziger (Czech Republic)
DNF Dmitrii Strakhov (Russian Federation)
DNF Jhonatan Manuel Narvaez Prado (Ecuador)
DNF Jefferson Cepeda (Ecuador)
DNF Stefan de Bod (South Africa)
DNF Ryan Mullen (Ireland)
DNF Rohan Dennis (Australia)
DNF Ivan Garcia Cortina (Spain)
DNF Jan Tratnik (Slovenia)
DNF Lukasz Owsian (Poland)
DNF Alexander Evtushenko (Russian Federation)
DNF Natnael Berhane (Eritrea)
DNF Mekseb Debesay (Eritrea)
DNF Merhawi Kudus (Eritrea)
DNF Daniel Teklehaimanot (Eritrea)
DNF Patrick Bevin (New Zealand)
DNF Vasil Kiryienka (Belarus)
DNF Marton Dina (Hungary)
DNF Dirk Coetzee (Namibia)
DNS Jay Robert Thomson (South Africa)
DNS Mark Padun (Ukraine)

 

Poprzedni artykułAlejandro Valverde: „Te MŚ nie były dla mnie”
Następny artykułBahrain-Merida rozwiązała kontrakt z Rohanem Dennisem. Ofertę kładzie m.in. CCC Team
Absolwentka dziennikarstwa i komunikacji społecznej na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. W kolarstwie szosowym urzeka ją estetyka tej dyscypliny stojąca w opozycji do cierpienia. Amatorsko jeździ na rowerze górskim i szosowym, przejeżdżając kilka tysięcy kilometrów rocznie.
Subscribe
Powiadom o
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments