Niestety – tak jak wydawało się już wcześniej trasa mistrzostw świata w Bergen nie była na tyle selektywna, by „zgubić” sprinterów. Michał Kwiatkowski jechał czujnie, ale medalu nie wywalczył.
Po wyścigu Kwiato krótko opisał zmagania:
Walczyliśmy do końca całą reprezentacją, fajna rywalizacja, ale jak to bywa w wyścigach jednodniowych, czasem niuanse decydują o finalnym wyniku. Byłem dzisiaj w grze, chcieliśmy walczyć o zwycięstwo, ale najlepszy okazał się Peter Sagan. Czułem się całkiem nieźle, ale nie na tyle, aby walczyć o złoto – nie pojechałem najlepszego sprintu, nie ustawiłem się zbyt dobrze, dlatego też mam czego żałować.
Tak jak w rywalizacji juniorów, nieodłącznym obrazkiem były kraksy. Na szczęście żaden z biało-czerwonych się nie poobijał i dzięki temu nasi kolarze mogli realizować naszkicowaną taktykę.
Szczęście było po naszej stronie, bo nie braliśmy udziału w żadnych kraksach i wszystko potoczyło się tak jak sobie zaplanowaliśmy. Miałem dużą pomoc chłopaków z reprezentacji, dzięki wielkie dla nich, były to ciekawe, ładne mistrzostwa, ale bez ostatecznego wyniku. W ostatnim zakręcie byłem zadowolony ze swojego ustawienia, ale zapomniałem, że jest masa innych kolarzy, którzy będą chcieli powalczyć na tej finałowej prostej. Niewiele już mogłem zrobić na ostatnich 250 metrach, czego mogę bardzo żałować – czasu już nie cofnę.
Dziś dostaliśmy ogromne wsparcie. Polscy kibice, poza norweskimi, byli najliczniejszą grupą, bardzo im dziękuję za wiarę i świetny doping. Bergen odchodzi w niepamięć.
Z Bergen – Marek Bala
