Amstel Gold Race tradycyjnie zapoczątkuje ściganie na trasach „Ardeńskiego Tryptyku”. Już w najbliższą niedzielę, 19 kwietnia kolarze będą walczyć podczas 50 edycji „Piwnego Wyścigu”.
Wyścig ten jako jedyny klasyk w cyklu World Tour rozgrywany na holenderskiej ziemi historią sięga do 1966 roku. Pod tym względem można imprezę jak najbardziej uznać za wyjątkową. Pozostałe dwie imprezy zaliczane do „Ardeńskiego Tryptyku” mają o wiele dłuższą historię. Walońska Strzała rozgrywana jest od 1936 roku, początki Liege – Bastogne – Liege sięgają XIX wieku.
Jako iż mamy do czynienia z całym cyklem klasyków to można zastanawiać się czy komuś udało się wygrać cały cykl w jednym sezonie. Każdy sympatyk kolarstwa z pewnością wie, iż takiej sztuki dokonało dwóch zawodników. Pierwszym był Davide Rebellin obecnie reprezentujący CCC (udało się mu w 2004 roku). Drugim natomiast Philippe Gilbert, który zdominował ardeńskie klasyki przed czterema laty, kiedy wygrywał jak na zawołanie, jadąc sezon życia.
Trasa:
Trasa pierwszej odsłony „Ardeńskiego Tryptyku” nie uległa znaczącym zmianom w stosunku do roku poprzedniego. Postanowiono pozostać przy nowopowstałej przed kilkoma laty koncepcji, która zakłada umiejscowienie linii mety w miejscu, gdzie kolarze finiszowali w wyścigu o mistrzostwo świata w 2012 roku.
Zmagania zawodników podobnie jak w poprzednich latach rozpoczną się w centrum Maastricht, a zakończą po pokonaniu 251 km w Valkenburgu.
Porównując arenę walki kolarzy należy zwrócić uwagę na jeden bardzo ważny aspekt. W przeciwieństwie do tras brukowych klasyków, trudności podczas Amstel Gold Race zaczynają się stosunkowo wcześnie, a dokładnie po 9,4 km kiedy to kolarze pokonają Silkenberg (105 m długości).
Silkenberg to pierwszy z 34 podjazdów pokonywanych podczas zawodów. Podjazdy choć niewielkie, jednak należą do stromych i dadzą się kolarzom we znaki. Szczególnie należy zwrócić uwagę na Cauberg, który pokonywany podczas zawodów aż czterokrotnie będzie decydującym fragmentem w końcówce, bowiem to ostatni podjazd na trasie i kto chce walczyć o zwycięstwo, musi na Caubergu być w czołówce. Na długi finisz nie będzie czasu i po wielogodzinnym ściganiu w tak trudnym terenie może zawodnikom po prostu na długą pogoń zabraknąć sił. Podobnie było jak pamiętamy podczas czempionatu w 2012 roku. Gilbert przypuścił decydujący atak właśnie na Caubergu i na końcowych metrach pewnie pomknął po zwycięstwo.
Faworyci:
Listę faworytów otwiera nie kto inny, jak Philippe Gilbert. Umiejscowienie Belga w tym miejscu nie powinno dziwić. Mistrz Świata z Valkenburga zna trasę wyścigu jak własną kieszeń. Na plus dla Gilberta jest także fakt, że na ostatnich pięć edycji imprezy, pokazywał rywalom plecy trzykrotnie (edycje 2010, 2011, 2014). Z pewnością to jego poczynaniom rywale będą bacznie się przyglądać i mogą oczekiwać na jego ruch. Czy tak będzie w rzeczywistości? Przekonamy się już w najbliższą niedzielę.
Kolejną postacią, która powinna odegrać jedną z głównych ról, jeżeli nie główną rolę jest Alejandro Valverde. Hiszpan już niejednokrotnie udowadniał, iż jest specjalistą od ścigania się w klasykach rozgrywanych w trudnym, pagórkowatym terenie. Amstel Gold Race to jedyna odsłona „Ardeńskiego Tryptyku”, której „Balaverde” nie wygrywał jak dotąd w karierze i z pewnością będzie zdeterminowany by ten stan rzeczy odmienić. W przeszłości już dwukrotnie stawał na podium imprezy (2 w 2013, 3 w 2008). Rok temu skończyło się na pozycji czwartej.
Poprzednie dwa sezony pokazały, że Ardeny są miejscem, w którym Michał Kwiatkowski czuje się niczym ryba w wodzie i także Polaka należy upatrywać jako faworyta do zwycięstwa w Amstel Gold Race. Nie finiszował co prawda na podium, jednak jego wzrastająca forma w ostatnim czasie, budowana na występy w ardeńskich klasykach, nakazuje stawiać mistrza świata w gronie postaci, które odegrają pierwszoplanowe role. Przed rokiem pamiętamy, że przyjechał na metę wśród najlepszych i nieznacznie przegrał walkę o podium. Oby teraz było jeszcze lepiej i oby Michał odegrał tę najważniejszą rolę.
Bez wątpienia nie można zlekceważyć Simona Gerransa. Wicemistrz globu co prawda bardzo mało jeździł w bieżącym sezonie z uwagi na prześladujące go kontuzje, jednak ta nieobecność może mieć także i swoje dobre strony. Australijczyk niewątpliwie jest głodny ścigania oraz sukcesów a trasa Amstel Gold Race zdaje się być do wymarzona do realizacji tego celu. Gerrans już trzykrotnie stawał na najniższym stopniu podium (2011, 2013, 2014) i gdyby nie kontuzja moglibyśmy w ciemno obstawiać, że powinno być lepiej. Mimo iż forma zwycięzcy Liege – Bastogne – Liege sprzed roku jest niewiadomą, nie należy go skreślać.
Polacy w Amstel Gold Race:
Jeszcze kilka lat temu brakowało biało – czerwonych na trasie „Piwnego Wyścigu”. W tegorocznej edycji będzie ich kilku.
Potwierdzony od lutego jest udział w wyścigu najlepszej polskiej drużyny – CCC Sprandi Polkowice. Szansę udowodnienia swoich umiejętności będzie miał Maciej Paterski, dla którego obecny sezon jest naprawdę świetny i jak twierdzi sam zainteresowany, będzie walczył o jak najlepszy wynik. W składzie pomarańczowych zobaczymy także dwóch zwycięzców Amstel z lat ubiegłych – Davide Rebellina (2004) oraz Stefana Schumachera (2007). Liczymy na kolejny dobry występ „pomarańczowych”. Skład uzupełnią: Grega Bole, Jarosław Marycz, Bartłomiej Matysiak, Marek Rutkiewicz, Branislau Samoilau.
Jak już wcześniej wspominałem, do walki o zwycięstwo powinien włączyć się Michał Kwiatkowski. Pomagał mu będzie Michał Gołaś.
Zabraknie na trasie Amstel Gold Race niestety Rafała Majki. Polak, który ostrzył sobie zęby na ardeńskie klasyki, nie został ostatecznie powołany do składu na pierwszą odsłonę cyklu.
Transmisja na żywo w Eurosporcie od godziny 14:00. Zapraszamy!
Top 10 z roku 2014:
Tak to wyglądało w ubiegłym roku:
Poprzedni zwycięzcy:
2014 | Philippe Gilbert | BEL | Jelle Vanendert | BEL | Simon Gerrans | AUS |
2013 | Roman Kreuziger | CZE | Alejandro Valverde Belmonte | SP | Simon Gerrans | AUS |
2012 | Enrico Gasparotto | ITA | Jelle Vanendert | BEL | Peter Sagan | SVK |
2011 | Philippe Gilbert | BEL | Joaquim Rodriguez Oliver | CAN | Simon Gerrans | AUS |
2010 | Philippe Gilbert | BEL | R. Hesjedal | CAN | E. Gasparotto | ITA |
2009 | Sergei Ivanov | RUS | Karsten Kroon | NED | Robert Gesink | NED |
2008 | Damiano Cunego | ITA | Frank Schleck | LUX | Alejandro Valverde Belmonte | ESP |
2007 | Stefan Schumacher | GER | Davide Rebellin | ITA | Danilo Di Luca | ITA |
2006 | Frank Schleck | LUX | S. Wesemann | SUI | Michael Boogerd | NED |
2005 | Danilo Di Luca | ITA | Michael Boogerd | NED | M. Celestino | ITA |
2004 | Davide Rebellin | ITA | Michael Boogerd | NED | P. Bettini | ITA |
2003 | Alexandre Vinokourov | KAZ | Michael Boogerd | NED | Danilo Di Luca | ITA |
2002 | Michele Bartoli | ITA | Sergei Ivanov | RUS | Michael Boogerd | NED |
2001 | Erik Dekker | NED | Lance Armstrong | USA | S. Baguet | BEL |
2000 | Erik Zabel | GER | Michael Boogerd | NED | M. Zberg | SUI |
1999 | Michael Boogerd | NED | Lance Armstrong | USA | G. Missaglia | ITA |
1998 | Rolf Järmann | SUI | M. den Bakker | NED | M. Bartoli | ITA |
1997 | Bjarne Riis | DEN | A. Tafi | ITA | B. Zberg | SUI |
1996 | Stefano Zanini | ITA | M. Bettin | ITA | Johan Museeuw | BEL |
1995 | Mauro Gianetti | SUI | D. Cassani | ITA | B. Zberg | SUI |
1994 | Johan Museeuw | BEL | B. Cenghialta | ITA | M. Saligari | ITA |
1993 | Rolf Järmann | CH | G. Bugno | ITA | J. Heppner | GER |
1992 | Olaf Ludwig | GER | Johan Museeuw | BEL | D. Konychev | RUS |
1991 | Frans Maassen | NED | M. Fondriest | ITA | D. de Wolf | BEL |
1990 | Adrie van der Poel | NED | L. Roosen | BEL | J. Nijdam | NED |
1989 | Eric van Lancker | BEL | C. Criquielion | BEL | S. Bauer | CAN |
1988 | Jelle Nijdam | NED | Steven Rooks | NED | C. Criquielion | BEL |
1987 | Joop Zoetemelk | NED | Steven Rooks | NED | M. Elliott | GBR |
1986 | Steven Rooks | NED | Joop Zoetemelk | NED | R. van Holen | BEL |
1985 | Gerrie Knetemann | NED | J. Lieckens | BEL | J. Broers | NED |
1984 | Jacques Hanegraaf | NED | K. Andersen | DEN | P. Versluys | BEL |
1983 | Phil Anderson | AUS | J. Bogaert | BEL | Jan Raas | NED |
1982 | Jan Raas | NED | S. Roche | IRL | G. Braun | GER |
1981 | Bernard Hinault | FRA | R. de Vlaeminck | BEL | A. de Wolf | BEL |
1980 | Jan Raas | NED | A. de Wolf | BEL | S. Kelly | IRL |
1979 | Jan Raas | NED | Henk Lubberding | NED | S.A. Nilsson | SWE |
1978 | Jan Raas | NED | F. Moser | ITA | Joop Zoetemelk | NED |
1977 | Jan Raas | NED | Gerrie Knetemann | NED | H. Kuiper | NED |
1976 | Freddy Maertens | BEL | Jan Raas | NED | L. Leman | BEL |
1975 | Eddy Merckx | BEL | F. Maertens | BEL | J. Bruyere | BEL |
1974 | Gerrie Knetemann | NED | W. Planckaert | BEL | W. Godefroot | BEL |
1973 | Eddy Merckx | BEL | F. Verbeeck | BEL | H. Vanspringel | BEL |
1972 | Walter Planckaert | BEL | W. de Geest | BEL | Joop Zoetemelk | NED |
1971 | Frans Verbeeck | BEL | G. Karstens | NED | R. Rosiers | BEL |
1970 | Georges Pintens | BEL | W. Vanneste | BEL | A. Dierickx | BEL |
1969 | Guido Reybrouck | BEL | J. Huysmans | BEL | E. Merckx | BEL |
1968 | Harry Steevens | NED | R. Rosiers | BEL | D. v. Rijckegem | BEL |
1967 | Arie den Hartog | NED | C. Lute | NED | H. Steevens | NED |
1966 | Jean Stablinski | FRA | B. v.d. Kerckhove | BEL | J. Hugens | NED |
Jacek Smyrak
Foto: Etixx Quick Step / Tim de Waele
Purito wygra.