Transferowa karuzela cz.12

Dziś zdań kilka poświęcimy tym którym sezon się nie udał, tym którzy doświadczyli tego jak krucha jest granica między sukcesem a porażką. Tym którzy wiedzą jak chimerycznym jest życie sportowca i którzy muszą obniżyć loty w następnym sezonie.

Grischa Janorschke w minionym roku jeździł dla niemieckiej ekipy Team NetApp – razem z Bartoszem Huzarskim. Grupa dostała dziką kartę na Paryż Roubaix, a Grischa dostał powołanie na ten wyścig. Mało tego, zabrał się w pierwszą poważną akcję – spłacając dług zaufania. Ucieczka wjechała na słynny bruk w lasku Arenberg i tak przy prędkości 50km/h w rowerze Janorschke pękła specjalna 26mm przednia opona typu Roubaix. Resztę znacie, a jeśli nie to zobaczcie. Pęknięty łokieć. Ale nie było pierwsze skaleczenie szkieletu w tym sezonie. Wcześniej w Ronde van Drenthe – marcowej etapówce w Holandii – Grischa złamał obojczyk!

Lekarze posadzili go szybko na rower montując płytkę i dziewięć śrubek w bark. Wszystko, aby wystartować w P-R. Bezpośrednio przed Piekłem Północy Niemiec zdążył jeszcze zapoznać się z nawierzchnią podczas Scheldeprijs. Skończyło się na paru szwach na głowie. 4 dni potem był w ucieczce mknącej przez bruki Francji… Tacy są właśnie kolarze. To nie wszystko jednak. 5 lipca na drugim etapie Wyścigu Solidarności i Olimpijczyków pod koła roweru wbiegł pies i… znów obojczyk. To się nazywa pieskie szczęście. Niestety efektem końcowym feralnego sezonu jest to, że Niemiec nie złapał się do składu połączonych ekip NetApp Endura i spada do poziomu kontynentalnego. A oznacza to, że w przyszłym sezonie mamy szansę zobaczyć go w Memoriale Trochanowskiego w Baboszewie i Memoriale Siemińskiego w Mińsku Mazowieckim, bo kolarze Abus Nutrixxion są stałymi gośćmi tych imprez.

Smutna jest także historia tegorocznego sezonu Damiena Moniera. 30-latek z Clermont -Ferrand był królem życia w 2010 kiedy wygrał etap w Giro d’Italia. W styczniu 2012 kolarz podczas treningu miał kolizję z autem. Badania wykazały pękniętą czaszkę, złamania nosa oraz szczęki. Po wyleczeniu, reszta sezonu była jednak bardzo niemrawa. Słabe wyniki w słabych wyścigach zwieńczone ostatnią, 22 pozycją w zamykającym sezon Chrono des Nations. Wszystko to sprawiło, że Monier musi rozstać się z Cofidisem, ekipą, którą reprezentował od początku kariery profesjonalnej w 2004. Plotki wiązały go początkowo z Argos-Shimano, ale proza życia okazała się brutalniejsza. Bridgestone Anchor – nowy pracodawca – to japońska grupa kontynentalna, będzie więc okazja, żeby poznać więcej świata, głównie w Kraju Kwitnącej Wiśni.

Kierunek Azja obiera również Słoweniec Gregor Gazvoda, dotychczas solidny w Ag2r La Mondiale. Z kontynentu tego jednak pochodzi najmilsze sportowe wspomnienie Gazvody. W 2011 wygrał Tour of Qinghai Lake, a punkty tam zdobyte zapewniły kontrakt w poszukującym „rankingu” Ag2r, a także wyrobiły markę w Azji. Champions System to pierwszy azjatycki projekt, który aspiruje do licencji ProConti. Jeśli się uda, a z uczestnikiem Wielkich Tourów są tego bliżsi, okazać się może, że Gazvoda jednak nie uzna azjatyckiego zesłania za porażkę.