Giro d’Italia 2021: Victor Campenaerts najlepszy w Gorycji. Egan Bernal nadal właścicielem maglia rosa

Victor Campenaerts (Team Qhubeka Assos) został zwycięzcą piętnastego etapu wyścigu Giro d’Italia z metą w pogranicznej miejscowości Gorycja. O jego losach rozstrzygnęła walka kilkunastoosobowej ucieczki dnia, a kolarze rywalizujący w klasyfikacji generalnej mieli za zadanie bezpieczenie dojechać do mety. Właścicielem maglia rosa nadal jest Egan Bernal (INEOS Grenadiers). 

Trasa

W niedzielę 22 maja, czyli piętnastego dnia rywalizacji w wyścigu Giro d’Italia kolarze mogli odetchnąć od wysokich gór, a także odwiedzić Słowenię. Wystartowali z kurortu Grado położonego nad Adriatykiem, a finiszowali w Gorycji – mieście położonym na włosko-słoweńskim pograniczu. Łączny dystans etapu wynosił 147 kilometrów, a liczba metrów przewyższenia to 1800. Organizatorzy wyścigu przyznali temu etapowi trzy gwiazdki w pięciostopniowej skali trudności. Warto również odnotować, że „różowy wyścig” po raz pierwszy w swojej historii wjechał na teren Słowenii.

Kolarze na trasie trzykrotnie mierzyli się z podjazdem czwartej kategorii Gornje Cerovo, ponieważ ścigali się na trzech 40-kilometrowych rundach. Był to podjazd o długości 1700 metrów i średnim nachyleniu 8,5%, ale maksymalny gradient sięgał 15%, zatem nie była to całkowicie lekka góra, tym bardziej w połączeniu z innymi nieoznaczonymi podjazdami na tym etapie.

Ostatnie 3 kilometry, to kilometr zjazdu, a ostatnie 2 kilometry były raczej płaskie. 800 metrów przed metą peleton wrócił na teren Włoch, zaś 700 metrów przed kreską rozpoczął się fragment brukowany. 270 metrów przed metą znajdował się z kolei ostatni zakręt – 90-stopniowy, po którym prowadziła już prosta do mety. Była to zatem dość skomplikowana i wymagająca końcówka.

Kraksa zaraz po starcie i uformowanie się ucieczki dnia

Zaraz po starcie ostrym doszło do dużej kraksy, która była efektem błędu któregoś z kolarzy dokonanego pod wpływem bardzo szybkiego tempa i dużej chęci zabrania się w ucieczkę dnia. W zdarzeniu tym ucierpieli m.in. Natnael Berhane (Cofidis), Emanuel Buchmann (BORA-hansgrohe) oraz Jos Van Emden (Jumbo-Visma), którzy musieli opuścić wyścig. Dyrekcja wyścigu podjęła decyzję o neutralizacji i przeprowadzeniu startu raz jeszcze.

Po nim dość szybko zawiązała się piętnastoosobowa ucieczka z Łukaszem Wiśniowskim, a także dwoma innymi kolarzami (Victor Campenaerts, Max Walscheid) drużyny Qhubeka Assos, co oznaczało, że do odjazdu dnia zabrała się połowa składu drużyny, który pozostał w wyścigu. Ponadto byli to: Dries De Bondt, Oscar Riesebek (Alpecin-Fenix), Simone Consonni (Cofidis), Lars Van den Berg (Groupama-FDJ), Quinten Hermans (Intermache-Wanty-Gobert), Stefano Oldani, Harm Vanhoucke (Lotto-Soudal), Dario Cataldo, Albert Torres (Movistar), Nikias Arndt (Team DSM), Bauke Mollema (Trek-Segafredo) oraz Juan Sebastian Molano (UAE Team Emirates).

Początkowo do prowadzącej piętnastki próbowało dołączyć jeszcze czterech innych zawodników, ale bez powodzenia. Grupa ta dość szybko wypracowała sobie ponad dziesięć minut przewagi o trzymała zgodę od peletonu, aby właśnie te, a nie inne nazwiska uformowały odjazd dnia na tym etapie. Najwyżej sklasyfikowanym w „generalce” z tego grona kolarzem był 31. Bauke Mollema.

Jeden z uciekinierów dnia – mistrz Belgii Dries De Bondt mówił przed etapem, że po kilku trudniejszych dniach poczuł się bardziej świeższy i dowodziła temu jego aktywność na trasie. Wygrał bowiem pierwszy lotny finisz w Mariano del Friuli, a później pierwszą górską premię.

Peleton przemierzał pierwszą połowę wyścigu spokojnie – bez incydentów, kraks i nerwowych ruchów. Warunki atmosferyczne panujące na trasie to raczej słoneczna pogoda z 20 stopniami Celsjusza na zewnątrz i dodatkowo dość silnym wiatrem.

Ostatnie 50 km

De Bondt wygrał także drugą górską premię dnia, a w tym momencie przewaga ucieczki dnia wynosiła jedenaście i pół minuty. W peletonie od startu pracowała drużyna INEOS Grenadiers, wciąż licznie reprezentowana i spokojnie kontrolująca przebieg etapu.

Korzystając z przewagi w odjeździe dnia, etap na swoją korzyść próbowała rozegrać drużyna Qhubeka Assos. Mniej więcej 30 kilometrów przed metą zaczął przyspieszać Łukasz Wiśniowski, po czym atakował Max Walscheid. To nie był jednak koniec ofensywy zespołu Qhubeka Assos, ponieważ Victor Campenaerts przyspieszył i pociągnął za sobą Alberta Torresa oraz Oscara Riesebeeka. 17 kilometrów przed metą trójka ta miała 30 sekund przewagi.

Ostatnia górska premia Gornje Cerovo sprawiła, że od czołówki odpadł Torres. W strugach deszczu w stronę mety na czele wyścigu jechali więc Campenaerts i Riesebeek. 10 kilometrów przed metą mieli wciąż około pół minuty przewagi.

Mocniejszym zawodnikiem w dwuosobowej czołówce wydawał się być Riesebeek, przynajmniej na płaskim lub na lekkich wzniesieniach. Campenaerts z kolei próbował wywrzeć z kolei presję na Holendrze na mokrych i niebezpiecznych zjazdach, ale zaskoczył swojego rywala także na podjeździe, który kończyć się w miejscu, gdzie ustawiono baner, że do mety pozostały 3 kilometry.

Za plecami prowadzącego duetu próbował przyspieszać Mollema, ale w bardzo trudnych warunkach pogodowych trudno było zniwelować nawet przewagę wynoszącą zaledwie około 20 sekund.

Riesebeek i Campenaerts wjechali razem na flamme rouge, kontynuując wspaniałą bitwę między sobą. Rozstrzygającym dla losów etapu był dwójkowy sprint, w którym lepszy okazał się Campenaerts, dający swojemu zespołowi trzecie zwycięstwo etapowe w tegorocznym Giro. Świętować będzie zatem także Łukasz Wiśniowski, który wydatnie przyczynił się do zwycięstwa Belga.

Peleton bezpiecznie przyprowadziła drużyna INEOS Grenadiers, w której ogromną pracę wykonali Filippo Ganna i Salvatore Puccio, oszczędzając tym samym pomocników lepiej czujących się w górach. Liderem klasyfikacji generalnej nadal jest zatem Egan Bernal.

Wyniki piętnastego etapu:

Klasyfikacja generalna po piętnastu etapach: