Jest obecnie najlepszym kolarzem włoskim. Do jego największych sukcesów należy zwycięstwo w Giro d’Italia (2004) oraz drugie miejsce podczas mistrzostw świata (2008). Charakterystyczną cechą Włocha są bardzo dobre umiejętności sprinterskie, co jest dosyć niespotykane u zawodników najlepiej czujących się w górach.
Cunego urodził się w Cerro Veronese 19 września 1981 r. Damiano Cunego swoją przygodę z kolarstwem rozpoczął od wyścigów przełajowych. Na kolarstwo szosowe przekwalifikował się za namowami Giuseppe Martinelli’ego, który pracował wcześniej z Marco Pantani’m. W wieku 20 lat podpisał pierwszy zawodowy kontrakt w 2002 r. z Saeco Team.
Już w pierwszym sezonie jako zawodowiec wygrał dwa wyścigi: Giro d’Oro i Giro Medio Brenta. Rok później wygrał etap, a następnie cały wyścig Tour of Qinghai Lake. W 2004 r. Cunego wygrał Giro d’Italia w barwach Saeco (rok później nazwa drużyny zmieniła się na Lampre-Caffita. Doszło do małych spięć pomiędzy Damiano a Gilberto Simoni’m. Kiedy to podczas Giro Cunego zostawił swojego lidera daleko w tyle. O relacjach między zawodnikami Lampre rozpisywała się prasa.
W tym samym sezonie (2004) Cunego wygrywa w Giro di Lombardia. Włoch był wtedy numerem 1. w rocznym rankingu UCI. Był najmłodszym zawodnikiem, któremu się to udało (miał 23 lata).
W 2005 Cunego i Simoni pojechali razem na Giro i oboje pełnili rolę liderów w drużynie Lampre. Cunego zapowiedział, że nie będzie walczyć na noże z kolegą z drużyny. Ekipa Lampre przeżywała wtedy wielki kryzys, morale zawodników mocno zostało podkopane i zespół zakończył wyścig bez większych sukcesów.
W 2006 r. Cunego był trzeci na mecie Liège–Bastogne–Liège, przegrywając z Alexandro Valverde oraz z Paolo Bettinim. W Tour de France Cunego został najlepszym młodym zawodnikiem w wyścigu.
W 2007 r. wygrał ponownie Giro Del Trentino i był drugi w Giro di Lombardia. W 2008 r. wygrał Classica Primavera i Amstel Gold Race pokonując znakomitych rywali: Alexandro Valverde oraz Franka Schlecka. W Mistrzostwach Świata ’08 zajął drugie miejsce. Był typowany na zwycięszcę w Tour de France 2008, ale wycofał się z wyścigu. Po raz trzeci wygrał „wyścig spadających liści”. Zakończył sezon zwycięstwem w Japan Cup, potwierdzając tym samym, że jest jednym z najlepszych specjalistów w Klasykach na świecie.
W 2009 r. wygrał Settimana Internazionale di Coppi e Bartali. Wygrał dwa górskie etapy w Vuelta a Espada, był faworytem w Mistrzostwach Świata, gdzie ostatecznie zakończył rywalizacje na 8 pozycji.
Źródła:
B. Tuszyński, Złota Księga Kolarstwa Światowego, Warszawa 2000.
www.damianocunego.it
Galopente
