Przeprowadzany od 1903 roku wyścig Tour de France niesie ze sobą wiele nazwisk, liczb, zdarzeń, niesamowitych historii. Chcielibyśmy przybliżyć Państwu wybrane przez nas ciekawostki związane z żółtą koszulka lidera klasyfikacji generalnej Wielkiej Pętli. Oto one:
1. Zgodnie z zasadami, kolarz, który wygra TdF, może w następnym roku założyć żółta koszulkę lidera na pierwszym etapie, jednak bardzo niewielu kolarzy zdecydowało się na te ten krok, a do tego żaden ze zwycięzców TdF w ciągu ostatnich 25 lat.
2. Kiedy Miguel Indurain wygrał pierwszy etap jazdy na czas w TdF w 1992 roku, zyskując tym samym ponad 3 minuty przewagi nad drugim za nim Armandem De Las Cuevasem, towarzyszył mu ogromny ból zęba. W dniu przerwy, poprzedzającym górskie wspinaczki, Hiszpan został potajemnie przewieziony do (oddalonego o około 160km od hotelu) stomatologa, który usunął mu zepsutego zęba. Indurain kontynuował wyścig i odniósł drugie (z pięciu następujących po sobie) zwycięstwo w TdF.
3. Podczas TdF w 1958 roku żółta koszulka zmieniała właściciela 11 razy.
4. W latach 1929, 1958 i 1987 – 8 różnych kolarzy zakładało żółtą koszulkę.
5. Włoch Gino Bartali wygrał TdF w 1938 roku, a później dopiero po 10 latach w roku 1948, kiedy to triumfował w 7 etapach.
6. Szwajcar Hugo Koblet, który wygrał TdF w 1951 roku, miał przezwisko „Elegancik”, na wyścigach w kieszeniach koszulek woził grzebyk, mokrą gąbkę i wodę kolońską, aby dobrze wyglądać i świeżo pachnieć pod koniec etapu.
7. Francuz Thomas Voeckler jeżdżący niegdyś w zespole Brioches La Boulangere żółta koszulkę lidera TdF założył po raz pierwszy w 2004 roku po 5. etapie, kiedy to drużyna lidera Lance’a Armstronga, U.S. Postal Service, zdecydowała się nie gonić pięcioosobowej ucieczki. Voeckler na mecie był czwarty, zyskał 9 minut 35 sekund przewagi nad Armstrongiem, utrzymał koszulkę lidera przez 10 etapów, ale w Pirenejach na 15. etapie odzyskał ją Amerykanin, Voeckler był 15. w klasyfikacji generalnej.
8. W 2011 roku Francuz Thomas Voeckler założył koszulkę lidera po 9. etapie i znów utrzymał ją przez 10. etapów, oddając ją po wiodącym na L’Alpe d’Huez 19. etapie, Luksemburczykowi Andy’emu Schleckowi. Ostatecznie w Paryżu zajął wtedy 4. miejsce.
9. Anglik Chris Boardman zdobył żółtą koszulkę po prologu w latach 1994, 1997 i 1998 (ani razu nie utrzymał jej do końca wyścigu).
10. Lance Armstrong często musiał uciekać przed zainteresowaniem mediów, dlatego w hotelach meldował się pod różnymi pseudonimami, jeden z nich to Mellow Johnny, który jest grą słów nawiązującą do określenia żółtej koszulki w języku francuskim, czyli „maillot jaune”. Teraz Mellow Johny to nazwa sklepu rowerowego Armstronga w Austin w Texasie.
11. W 1956 Francuz Roger Walkowiak wygrał TdF, udało mu się to bez odniesienia żadnego zwycięstwa etapowego. Nie cieszył się sympatia swoich rodaków do tego stopnia, że nigdy nie stał się sławny. Po tym jak skończył karierę w kolarstwie, pracował w fabryce.
12. W 1920 roku pierwszy Belg, Philippe Thys został trzykrotnym zwycięzcą TdF (1913, 1914, 1920).
13. W 1955 roku pierwszy Francuz Louison Bobet został trzykrotnym zwycięzcą TdF (1953, 1954, 1955)
14. Eddy Merckx podczas swojego pierwszego TdF w 1969 jako jedyny kolarz w historii Wielkiej Pętli zdobył podczas jednego wyścigu żółtą koszulkę (dla najlepszego kolarza wyścigu), zieloną (dla najlepszego sprintera) i białą w grochy (za zajęcie pierwszego miejsca w klasyfikacji górskiej).
15. Przed startem TdF w 2005 roku, stacja Eurosport przeprowadziła wywiad z kolarzem ówczesnej grupy CSC, Davidem Zabriskie, który uczestniczył w Wielkiej Pętli po raz pierwszy. Zapytany o nazwiska najlepszych trzech kolarzy na pierwszym etapie jazdy indywidulanej na czas, odpowiedział „Ja, ja, ja”, po czym wygrał ten etap, zyskując 2 sekundy przewagi nad Lance’m Armstrongiem. Jego średnia prędkość wyniosła wtedy 54,6 km/h.
16. W 1991 roku Hiszpan Miguel Indurain miał być pomocnikiem swojego rodaka, zwycięzcy TdF z 1988 roku, Pedro Delgado. Indurain wygrał pierwszy etap jazdy indywidualnej na czas w Alencon, tym samym stał się liderem drużyny Banesto i triumfował w całym wyścigu. Od 1991 do 1995 roku Hiszpan pięciokrotnie wygrywał Wielką Pętlę.
17. W 1989 roku Pedro Delgado spóźnił się 2 minuty 40 sekund na start pierwszego etapu jazdy indywidulanej na czas. Na mecie miał stratę 14 sekund do zwycięzcy etapowego Erika Breukinka, co dało w sumie 2 minuty 54 sekundy. Został pierwszym obrońcą tytułu, który zajął ostatnie miejsce na pierwszym etapie. W końcowej klasyfikacji wyścigu był trzeci, za Gregiem LeMondem i Laurentem Fignonem, między którymi różnica wynosiła zaledwie 8 sekund, natomiast między LeMondem a Delgado 3 minuty 34 sekundy.
18. Trzech kolarzy zdobyło żółtą koszulkę po pierwszym etapie i utrzymało ją do ostatniego odcinka: Ottavio Bottecchia w 1924, Nicolas Frantz w 1928 i Romain Maes w 1935.
19. W 1980 roku Francuz Bernard Hinault dwukrotnie obejmował prowadzenie w klasyfikacji generalnej TdF, na pierwszym i 12. etapie, do 13. etapu nie przystąpił, wycofał się z wyścigu z powodu bólu kolana. W tym samym roku, po starcie w TdF, udało mu się jednak zdobyć mistrzostwo świata w Sallanches.
20. Podczas TdF w 1928 roku luksemburski kolarz Nicolas Frantz na około 100 km przed metą upadł i złamał ramę, do mety dojechał na damskim rowerze pożyczonym od jednej z kobiet kibicującej kolarzom, stracił 28 minut, ale zachował żółtą koszulkę lidera. Łącznie w TdF wygrał 20 etapów. W czasie, kiedy Luksemburczyk odnosił zwycięstwa, jego fani nazywali Wielką Pętlę Tour de Frantz.
21. W 1981 roku Phil Anderson został pierwszym Australijczykiem, który zdobył żółtą koszulkę lidera TdF.
Źródło: www.bicycling.com + własne
Magda
Warto dodać, że Cadel Evans, był jest pierwszym australijczykiem, który wygrał TdF. W tym roku jednak już mu tak dobrze nie poszło.